സൂപ്പറാണ് ഈ 'സൂക്ഷ്മദർശിനി' !!

കോമഡിയും സസ്‌പെൻസും ട്വിസ്റ്റുകളുമൊക്കെ ഗംഭീരമായി സമന്വയിപ്പിച്ച ഒരു കിടിലൻ പടം.  എല്ലാ തരം പ്രേക്ഷകരെയും ആദ്യാവസാനം ഒരു പോലെ എൻഗേജിങ് ആക്കുന്ന ഉഗ്രൻ മേക്കിങ്.

സൂക്ഷ്മതയുള്ള തിരക്കഥയും കഥാപാത്ര നിർമ്മിതികളും 'സൂക്ഷ്മദർശിനി'യുടെ മാറ്റ് കൂട്ടുന്നു.

വളരെ ചെറിയ ഒരു കഥാപരിസരത്തിനുള്ളിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് നാലഞ്ചു വീടുകളുകളേയും അവിടെ താമസിക്കുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളെയും പരസ്പ്പരം ബന്ധിപ്പിച്ചു കൊണ്ടുള്ള കഥ പറച്ചിൽ ശ്രമകരമായ ദൗത്യം തന്നെയാണ്.

'നോൺ സെൻസി'ൽ നിന്ന് 'സൂക്ഷ്മദർശിനി'യിലേക്ക് എത്തിയപ്പോഴേക്കും സംവിധായകന്റെ റോളിൽ MC ജിതിൻ മിന്നിത്തിളങ്ങുന്നു.

മുഖ്യകഥാപാത്രങ്ങളെ പോലെ ശ്രദ്ധേയമായ രീതിയിൽ സിനിമയിലെ വീടുകളെ ചിത്രീകരിച്ചതൊക്കെ വ്യത്യസ്തത അനുഭവപ്പെടുത്തി.

സാധാരണ ഇത്തരം സസ്പെൻസ് ത്രില്ലർ പടങ്ങളിൽ നമുക്ക് ഊഹിക്കാൻ പാകത്തിൽ പല സംഗതികളും കഥയുടെ പാതി വഴിക്കലെത്തുമ്പോഴെങ്കിലും കിട്ടും. അവിടെയാണ് 'സൂക്ഷ്മദർശിനി' ഒരു അസാധാരണ സിനിമയായി മാറുന്നത്.

ആദ്യ പകുതിയിൽ പോയിട്ട് രണ്ടാം പകുതിയുടെ മുക്കാലും പിന്നിടുമ്പോഴും നമ്മുടെ ഊഹോപോഹങ്ങൾക്കൊന്നും ഒരു പ്രസക്തിയുമില്ലാത്ത വിധമാണ് സിനിമയുടെ പോക്ക്. അഥവാ നമ്മളെ സമർത്ഥമായി കബളിപ്പിക്കുന്ന ആഖ്യാന ശൈലിയാണ് ഈ സിനിമയുടെ വലിയൊരു പ്ലസ്. 

ചമ്മൻ ചാക്കോയുടെ എഡിറ്റിങ്, ക്രിസ്റ്റോ സേവ്യറുടെ മ്യൂസിക്, ശരൺ വേലായുധന്റെ ഛായാഗ്രഹണം. ഈ മൂന്നും കൂടി സിനിമക്കു സമ്മാനിക്കുന്ന ചടുലത എടുത്തു പറയേണ്ടതാണ്.

സ്‌ക്രീൻ സ്പേസിൽ ബേസിലും നസ്രിയയുമൊക്കെ മുന്നിട്ട് നിൽക്കുമ്പോഴും സിദ്ധാർഥ് ഭരതനൊക്കെ കുറഞ്ഞ സീനുകളിൽ കൂടെ നൈസായി സ്‌കോർ ചെയ്തു പോകുന്നു. ഈ പടത്തിലെ പുള്ളിയുടെ രസകരമായ കഥാപാത്രമൊക്കെ ഇനി ആഘോഷിക്കപ്പെടാൻ പോകുന്നതേയുള്ളു. 

അയൽപക്കത്ത് താമസിക്കുന്നത് ആരൊക്കെയാണെന്ന് അറിയാൻ താല്പര്യപ്പെടാതെയും സാധിക്കാതെയുമൊക്കെ പോകുന്ന ഈ ഒരു കാലത്ത് അയൽപക്കത്ത് എന്ത് നടക്കുന്നു എന്നതിലേക്കുള്ള പ്രിയ ദർശിനിയുടെ കൗതുക കാഴ്ചകൾക്കും അന്വേഷണത്തിനുമൊക്കെ സിനിമക്കുമപ്പുറം സാമൂഹിക പ്രസക്തിയുണ്ട്.

നന്ദി.. MC ജിതിൻ- അതുൽ രാമചന്ദ്രൻ- ലിബിൻ ടി.ബി.. ഇങ്ങിനൊരു രസികൻ കോംബോയിൽ ഒരു വേറിട്ട ത്രില്ലർ പടം സമ്മാനിച്ചതിന്.

©bhadran praveen sekhar

ഒരു ഫീൽഗുഡ് കുറ്റാന്വേഷണ സിനിമ !!

കുറ്റാന്വേഷണ സിനിമകൾ എന്നാൽ ആദ്യാവസാനം വരെ ത്രില്ലടിപ്പിക്കുന്ന സിനിമകളാകണം എന്ന നിർബന്ധ ബുദ്ധിക്ക് എതിരാണ് വിഷ്ണു വിനയിന്റെ 'ആനന്ദ് ശ്രീബാല'.

ഇവിടെ കുറ്റാന്വേഷണത്തിലെ ഉദ്വേഗത്തേക്കാൾ, വൈകാരികതയാണ് നമ്മളെ 'ആനന്ദ് ശ്രീബാല'യിലേക്ക് ബന്ധിപ്പിക്കുന്നത്.

അമ്മയുടെ ഓർമ്മ ഒരിക്കലും വിട്ടു പോകാതിരിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് തന്റെ പേരിനൊപ്പം കല്യാണി എന്ന് കൂട്ടി ചേർത്തിരിക്കുന്നത് എന്ന് വിശദമായി പറയുന്ന രംഗമൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും മോഹൻലാലിൻറെ 'ബാബാ കല്യാണി'യിൽ ആ അമ്മക്ക് ഒരു റോളും ഇല്ലായിരുന്നു. 'ആനന്ദ് ശ്രീബാല' അവിടെയാണ്‌ ശ്രദ്ധേയമാകുന്നത്.

അഭിലാഷ് പിള്ളയുടെ തിരക്കഥയിൽ ഒരു അമ്മയും മകനും തമ്മിലുള്ള ഒരിക്കലും അറ്റു പോകാത്ത ബന്ധത്തെ മനസ്സ് തൊടും വിധം വിളക്കി ചേർത്തിട്ടുണ്ട്.

'ആനന്ദ് ശ്രീബാല' എന്നത് വെറുമൊരു ടൈറ്റിൽ അല്ലായിരുന്നു എന്ന് ബോധപ്പെടുത്തുന്നു സിനിമയിലെ അമ്മ-മകൻ രംഗങ്ങൾ.

ആനന്ദ് ശ്രീബാല എന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ വേറിട്ട മാനസികാവസ്ഥകളും, കഴിവും, അയാൾക്ക് നേരിടേണ്ടി വരുന്ന വെല്ലുവിളികളുമൊക്കെ അർജ്ജുൻ അശോകൻ ഗംഭീരമായി തന്നെ അവതരിപ്പിച്ചു.

ഒരുപാട് ദൈർഘ്യമുള്ള രംഗങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നിട്ടും സംഗീതയുടെ ശ്രീബാല എന്ന അമ്മ കഥാപാത്രം സിനിമയിൽ അർജ്ജുൻ അശോകനൊപ്പം തന്നെ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.

സൈജു കുറുപ്പ് - ഈ സീസണിൽ പുള്ളിക്ക് കിട്ടിയ എല്ലാ തരം കഥാപാത്രങ്ങളെയും വേറെ ലെവലിലേക്ക് എത്തിക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്. DYSP ശങ്കർ ദാസും അങ്ങിനെ ഒരു ഐറ്റം തന്നെ.

നല്ലവനെങ്കിൽ നല്ലവൻ കെട്ടവനെങ്കിൽ കെട്ടവൻ. ഈ രണ്ടും സ്വിച്ച് ഇട്ട പോലെ മാറി മാറി അഭിനയിക്കാൻ സൈജു കുറുപ്പിന് പറ്റുന്നു എന്നത് നടനെന്ന നിലയിൽ അയാളുടെ ഗ്രാഫ് ഉയർത്തുന്നുണ്ട്.

അപർണ ദാസ് - അർജ്ജുൻ അശോകൻ കോംബോ സീനുകളൊക്കെ കൊള്ളാമായിരുന്നു. സിദ്ധീഖ്,നന്ദു, കോട്ടയം നസീർ, അസീസ് നെടുമങ്ങാട്, അജു വർഗ്ഗീസ്, ധ്യാൻ ശ്രീനിവാസൻ അങ്ങിനെ നീളുന്ന കാസ്റ്റിങ്ങൊക്കെ സിനിമയിൽ നന്നായി വന്നിട്ടുണ്ട്.

ആദ്യമേ പറഞ്ഞ പോലെ ത്രില്ലടിപ്പിക്കൽ അല്ല ഈ സിനിമയുടെ മെയിൻ ഏരിയ എന്നത് കൊണ്ടാകാം രഞ്ജിൻ രാജിന്റെ സംഗീതത്തിലും അത് പ്രകടമാണ്. പാട്ടായാലും പശ്ചാത്തല സംഗീതമായാലും ഒരു ഇമോഷണൽ ലൈനിലാണ് പിടിത്തം.

ചോരയും വയലൻസും ഒന്നുമില്ലാതെ കുടുംബ സമേതം കാണാനാകുന്ന ഒരു ക്രൈം ഇൻവെസ്റ്റിഗേഷൻ സിനിമ എന്ന നിലക്ക് കൂടി വേറിട്ട് നിൽക്കുന്നുണ്ട് ആനന്ദ് ശ്രീബാല.

സംവിധായകനെന്ന നിലക്ക് 'ആനന്ദ് ശ്രീബാല' വിഷ്ണു വിനയിന്റെ നല്ലൊരു തുടക്കം തന്നെയാണ് എന്ന് പറയാം.

©bhadran praveen sekhar

ഒരു നാടൻ സൈബർ ക്രൈം ത്രില്ലർ !!

ഇതിന് മുൻപേ നമ്മൾ കണ്ടു ശീലിച്ചിട്ടുള്ള സൈബർ ക്രൈം ത്രില്ലർ സിനിമകളുടെ ഗണത്തിൽ ഒന്നും പെടുത്താനാകാത്ത വിധം സൈബർ ക്രൈമെന്ന പ്രമേയത്തെ തീർത്തും പ്രാദേശികമായൊരു കഥാപശ്ചാത്തലത്തിൽ പറഞ്ഞവതരിപ്പിക്കുന്നിടത്താണ് ഗിരീഷ് എ.ഡിയുടെ 'ഐ ആം കാതലൻ' വ്യത്യസ്തത അനുഭവപ്പെടുത്തുന്നത്.

സൈബർ ക്രൈമിന്റെ സങ്കീർണ്ണതകളിലേക്കൊന്നും പോകാതെ തന്നെ ആ കുറ്റകൃത്യത്തിന്റെ ഗൗരവം ലളിതമായി ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു സാധാരണ സിനിമ എന്നും പറയാം.

കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന പ്രമേയത്തിന്റെ പ്രാധാന്യത്തിനായി യാതൊരു വിധ ഗിമ്മിക്കുകളും സിനിമയിൽ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നില്ല. സിനിമയിലെ ഛായാഗ്രഹണം, സംഗീതം അടക്കമുള്ളവയിൽ അത് പ്രകടമാണ്.

എന്നിട്ടും ആദ്യാവസാനം വരെ ഒരിടത്തും ബോറടിപ്പിക്കാതെ, ഒഴുക്കോടെ പറഞ്ഞവതരിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കുന്നിടത്താണ് ഗിരീഷിന്റെ കാതലൻ വിജയിക്കുന്നത്.

നടൻ ആയിട്ട് മാത്രം ഒതുങ്ങി കൂടേണ്ട ആളല്ല എന്ന് തിരക്കഥാ രചന കൊണ്ട് സജിൻ ചെറുകയിൽ തെളിയിച്ചു.

ടൈപ്പ് കാമുക വേഷത്തിന്റെ കുപ്പായം ഇടുമ്പോഴും, സ്വതസിദ്ധമായ ഭാവപ്രകടനങ്ങൾ കൊണ്ട് ഒരു മുഴുനീള സിനിമയെ അനായേസേന ചുമലിലേറ്റാൻ നസ്ലന് സാധിക്കുന്നത് ചെറിയ കാര്യമല്ല.

വരാനിരിക്കുന്ന 'ആലപ്പുഴ ജിംഖാന' പോലുള്ള സിനിമകൾ നസ്ലനെ സ്ഥിരം കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ചട്ടക്കൂടിൽ നിന്ന് പുറത്തു ചാടിക്കുമെന്ന് തന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

വിനീത് വിശ്വത്തിന്റെ അനീഷേട്ടനും , വിനീത് വാസുദേവന്റെ മാത്യുവും, സജിൻ ചെറുകയിലിന്റെ പ്രവീണുമൊക്കെ രസകരമായിട്ടുണ്ട്.

ലിജോമോളുടെ കഥാപാത്രത്തിന് കുറച്ചു കൂടെ സ്‌ക്രീൻ സ്പേസ് പ്രതീക്ഷിച്ചെങ്കിലും അതുണ്ടായില്ല.

'തണ്ണീർമത്തൻ ദിനങ്ങൾ', 'സൂപ്പർ ശരണ്യ', 'പ്രേമലു' പോലുള്ള മുൻകാല സിനിമകളെ വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ സംവിധായകനെന്ന നിലക്ക് ഗിരീഷിൻറെ ഒരു വഴി മാറി നടത്തം കൂടിയാണ് 'ഐ ആം കാതലൻ' .

ഏറെക്കുറെ ഒന്നേ മുക്കാൽ മണിക്കൂറും അഞ്ചാറ് മിനുട്ടും മാത്രം ദൈർഘ്യമുള്ള ബോറടിപ്പിക്കാത്ത ഒരു കുഞ്ഞു ത്രില്ലർ സിനിമ എന്ന നിലക്ക് തൃപ്തിപ്പെടുത്തി 'I Am കാതലൻ '.

©bhadran praveen sekhar

ജീവിതം വച്ചുള്ള ചതുരംഗ കളി !!

ഹൻസൽ മേഹ്തയുടെ 'Scam 1992' വെബ് സീരീസിന്റെ സിനിമാ പതിപ്പാകുമോ 'ലക്കി ഭാസ്‌ക്കർ' എന്ന സംശയത്തോടെയാണ് കണ്ടു തുടങ്ങിയതെങ്കിലും എല്ലാ തരം മുൻവിധികളെയും കാറ്റിൽ പറത്തുന്ന സ്ക്രിപ്റ്റിംഗും മെയ്‌ക്കിങ്ങുമായിരുന്നു വെങ്കി അറ്റ്ലൂരിയുടേത്.

1992 ലെ ഓഹരി കുംഭകോണത്തെ പറ്റിയുള്ള കഥയല്ലെങ്കിലും അതേ കാലഘട്ടത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലവും ഹർഷദ് മെഹ്തയുടെ റഫറൻസുമൊക്കെ സമർത്ഥമായി കോർത്തിണക്കി കൊണ്ടുള്ള കഥ പറച്ചിൽ ആളെ പിടിച്ചിരുത്തുന്നതാണ്.

സാമ്പത്തിക പരാധീനതകളുടെ പേരിൽ അവഗണിക്കപ്പെടുകയും അപമാനിതനാകേണ്ടിയുമൊക്ക വരുന്നവരുടെ പ്രതിനിധിയായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന ദുൽഖറിന്റെ ഭാസ്ക്കറിനെ പ്രേക്ഷകർക്ക് പെട്ടെന്ന് ഉൾക്കൊള്ളാൻ സാധിക്കും.

കഴിവും ആത്മാർത്ഥതയും സത്യസന്ധതയുമൊക്കെ ഉണ്ടായിട്ടും ജീവിതത്തിൽ ഒന്നും നേടാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ലാത്തവരോട് വൈകാരികമായി ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുന്നുണ്ട് ഭാസ്‌ക്കർ. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അയാളുടെ മാനസിക വ്യപാരങ്ങളിൽ ഒരു ഘട്ടത്തിൽ നമ്മളും അറിയാതെ പങ്കു ചേർന്ന് പോകുന്നു.

എന്നാൽ പണത്തിന്റെ ലഹരി ഒരാളുടെ ജീവിതത്തെ താറുമാറാക്കുന്നത് എങ്ങിനെയെന്ന് ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നിടത്ത് അയാളെ നമുക്കു കൈയ്യൊഴിയേണ്ടിയും വരുന്നു.

ജീവിക്കാൻ പണം വേണം ..പക്ഷെ പണത്തിന് വേണ്ടി ജീവിക്കരുത് എന്ന ആ തിരിച്ചറിവിനു എന്തിനേക്കാളും മൂല്യവും തിളക്കമുണ്ട്.

1989 ൽ തുടങ്ങി 1992 വരെയുള്ള ബോംബൈയുടെ കഥാപശ്ചാത്തലവും, ആ കാലഘട്ടത്തിനൊത്ത കഥാപാത്രങ്ങളുടെ വേഷ ഭൂഷാദികളും, അക്കാലത്തെ കെട്ടിട സമുച്ചയങ്ങളും, ഓഫിസ് സെറ്റപ്പും, സാമ്പത്തിക ക്രയ വിക്രയങ്ങളും, വീടും, വാഹനങ്ങളുമടക്കമുള്ള കാര്യങ്ങൾ സിനിമയിൽ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റുന്നു.

മധ്യവർത്തി കുടുംബസ്ഥനായും ബാങ്ക് ഉദ്യോഗസ്ഥനായും പണക്കാരനായുമൊക്കെയുള്ള ഭാസ്ക്കറിന്റ വിവിധ രൂപ ഭാവ മാറ്റങ്ങളെ കൃത്യതയോടെ പകർന്നാടുന്നു DQ. കരിയറിലെ ചില വീഴ്ചകൾക്കിടയിലും കഥാപാത്ര തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളിൽ അയാൾ സ്വീകരിക്കുന്ന വ്യത്യസ്തത അഭിനന്ദനീയം തന്നെ.

DQ വിന്റെ ഭാര്യ വേഷത്തിൽ മീനാക്ഷി ചൗധരി മോശമാക്കിയില്ല. ചെറിയ വേഷങ്ങളെങ്കിലും രാംകി, സച്ചിൻ ഖേഡെക്കർ, ടീന്നു ആനന്ദ് എന്നിവരെ സിനിമയിൽ നന്നായി തന്നെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തി.

നിമിഷ് രവിയുടെ ഛായാഗ്രഹണവും , GV പ്രകാശ് കുമാറിന്റെ സംഗീതവും , നവീൻ നൂലിയുടെ ചിത്ര സംയോജനവുമൊക്കെ 'ലക്കി ഭാസ്ക്കറി'നെ സൂപ്പർ ഭാസ്‌ക്കറാക്കുന്നതിൽ പ്രധാന പങ്കു വഹിച്ചു.

പാളിപ്പോകാൻ ഒരുപാട് സാധ്യതകൾ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു ഐറ്റത്തെ ആദ്യാവസാനം വരെ പിടിച്ചിരുത്തുന്ന സിനിമയാക്കി മാറ്റിയ വെങ്കി അറ്റ്ലൂരി മാജിക്കും, നടനെന്ന നിലയിലുള്ള DQ വിന്റെ ഡെഡിക്കേഷനും തന്നെയാണ് ലക്കി ഭാസ്ക്കറിന്റെ ഹൈലൈറ്റ്.

©bhadran praveen sekhar