കളം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന കഥാപാത്ര പ്രകടനങ്ങൾ !!

സയനേഡ് മോഹന്റെതടക്കമുളള കുപ്രസിദ്ധി നേടിയിട്ടുള്ള ഏത് റിയൽ സൈക്കോ പാത്തുകളുടെ കേസായാലും അത് സിനിമയാക്കി മാറ്റുമ്പോൾ അവിടെ സസ്പെന്സിനു പ്രസക്തിയില്ല. ആരാണ് നായകൻ ആരാണ് വില്ലൻ എന്ന് നമുക്ക് ആദ്യമേ അറിയാൻ പറ്റും.

'കളങ്കാവലി'ലേക്ക് വരുമ്പോഴും ആദ്യത്തെ പത്തു മിനുട്ടിനുള്ളിൽ തന്നെ മമ്മൂക്കയുടെ സൈക്കോ കഥാപാത്രത്തെ ഭീകരമായി പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയാണ്. കുറഞ്ഞ സമയം കൊണ്ട് ആ സൈക്കോ കഥാപാത്രത്തെ എസ്റ്റാബ്ലിഷ്‌ ചെയ്യുന്ന ഗംഭീര സീൻ എന്ന് പറയാം.

കൊതുകിനെ കൊല്ലുന്നതിന്റെ രസം പറഞ്ഞു തുടങ്ങി മനുഷ്യനെ കൊല്ലുന്നതിലാണ് ഏറ്റവും സുഖം കിട്ടുന്നത് എന്നതിലേക്ക് പറഞ്ഞെത്തുന്ന തിരുവനന്തപുരം ശൈലിയിലുള്ള സംഭാഷണ ശകലങ്ങൾക്കിടയിൽ വോയ്‌സ് മോഡുലേഷൻ കൊണ്ട് ഭീകരതയൊരുക്കുന്ന നടന മികവ് കാണാൻ സാധിക്കും.

എന്തിനേറെ അയാൾ ഊതി വിടുന്ന വട്ടത്തിലുള്ള സിഗരറ്റ് പുകക്ക് പോലും സ്‌ക്രീനിൽ ഭീതി പടർത്താൻ സാധിക്കുന്നുണ്ട്. ഹോണ്ടാ കാറും, ചായ ഗ്ലാസും, നോക്കിയാ മൊബൈൽ ഫോണുകളും, സിഗററ്റുമൊക്കെ ആ കഥാപാത്രത്തിന്റെ കിങ്കരന്മാരാകുന്നു.

സമാനതകളില്ലാത്ത കഥാപാത്ര പ്രകടനമാണ് എന്ന് പറയാമെങ്കിലും അടിസ്ഥാനപരമായി സ്റ്റാൻലിദാസെന്ന സൈക്കോ കഥാപാത്രത്തിനുള്ളിൽ ഒരു CK രാഘവനിസത്തെ സമർത്ഥമായി ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കുന്നുണ്ട് മമ്മുക്ക.

സയനേഡ് മോഹന്റെ ക്രൈം സ്റ്റോറിയെ അവലംബിക്കുമ്പോഴും 'കളങ്കാവലി'ലെ സ്റ്റാൻലിദാസിനെ വേറിട്ടൊരു കഥാ ഭൂമികയിൽ മറ്റൊരു രൂപത്തിലാണ് അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. ഭാഷയിലും ജോലിയിലും മാത്രമല്ല പ്രായത്തിലും സ്റ്റാൻലിദാസ് സയനേഡ് മോഹനിൽ നിന്ന് വേറിട്ട് നിൽക്കുന്നു.

അക്കൂട്ടത്തിൽ സ്റ്റാൻലി ദാസിന്റെ പ്രായം കഥയിലെ ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ കല്ല് കടികളുണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന് തന്നെക്കാൾ ഏറെ പ്രായം കുറഞ്ഞ സ്ത്രീകളുമായുള്ള കോംബോ സീനുകളിൽ. മുഴുനീള സിനിമയെ അതൊരു പ്രശ്നമായി ബാധിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും അത്തരം കഥാ സാഹചര്യവും കഥാപാത്രങ്ങളും വേണ്ടത്ര ബോധ്യപ്പെടാതെ പോകുന്നുണ്ട്.

വിനായകൻ നായകനാണെന്ന് പറയുമ്പോഴും അയാളുടെ കഥാപാത്ര പ്രകടനത്തിന് ഈ സിനിമയിൽ ഒരു അതിർത്തി വരച്ചിട്ട് കാണാം. തീരുമാനിക്കപ്പെട്ട ആ മീറ്ററിനപ്പുറമോ ഇപ്പുറമോ പോകാത്ത കൃത്യതയുള്ള പ്രകടനം കൊണ്ട് വിനായകൻ അപ്പോഴും തന്റെ കഥാപാത്രത്തെ ഗംഭീരമാക്കിയിട്ടുണ്ട് എന്നത് വേറെ കാര്യം.

വി.കെ പ്രകാശിന്റെ 'ഒരുത്തീ'യിലെ എസ്.ഐ ആന്റണിയായിട്ടുള്ള വിനായകന്റെ പ്രകടനമൊക്കെ കണക്കിലെടുക്കുമ്പോൾ 'കളങ്കാവലി'ൽ എസ്.ഐ ജയകൃഷ്ണനായി ശോഭിക്കാനുള്ള സ്പേസ് ഒരുപാടുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ പ്രതിനായക വേഷത്തിൽ ആടി തിമിർക്കുന്ന മമ്മുക്കക്ക് മുന്നിൽ സ്‌കോർ ചെയ്യാനുള്ള കഥാ മുഹൂർത്തങ്ങൾ കുറച്ചു മാത്രമേ അയാൾക്ക് കിട്ടുന്നുള്ളൂ.

ആ കിട്ടിയ കുറച്ചു മുഹൂർത്തങ്ങളിൽ മമ്മുക്കയെന്ന നടനോടും താരത്തോടും മല്ലിട്ട് കൊണ്ട് അയാൾ പ്രേക്ഷകരുടെ കൈയ്യടി വാങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു.

സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളെ അവതരിപ്പിച്ച മിക്കവരും നന്നായിരുന്നു. കൂട്ടത്തിൽ ശ്രദ്ധേയമായി തോന്നിയത് ശ്രുതി രാമചന്ദ്രൻ, N.P. നിസ, ധന്യ അനന്യ, ഗായത്രി അരുൺ, രജിഷ വിജയൻ എന്നിവരാണ്.

പോലീസ്കാരനായി വിനായകനൊപ്പം നിറഞ്ഞു നിന്ന ജിബിൻ ഗോപിനാഥ്‌, SP വേഷത്തിൽ ബിജു പപ്പൻ, അത് പോലെ ചെറിയൊരു വേഷത്തിൽ എത്തുന്ന കുഞ്ചൻ അടക്കമുള്ളവരും കൊള്ളാം.

മുജീബ് മജീദിന്റെ പശ്ചാത്തല സംഗീതം ഈ സിനിമക്ക് ഉണ്ടാക്കുന്ന മൂഡ് ഗംഭീരമാണ്. ഇന്റർവെൽ സീനിലും ക്ലൈമാക്സ് സീനിലേക്ക് അടുക്കുന്ന ഘട്ടത്തിലുമൊക്കെ അത് എടുത്തു പറയേണ്ടതാണ്. 'നിലാ കായും .' എന്ന പാട്ടിന്റെ ഉപയോഗവും അതിനെ പ്ലേസ് ചെയ്ത രീതികളൊക്കെ സിനിമയിലെ ബെസ്റ്റ് സീക്വൻസുകളായി തന്നെ മാറി.

ഫ്ലാറ്റായ കഥ പറച്ചിലും, ഊഹിക്കാവുന്ന കഥാഗതിയുമൊക്കെ ഉള്ളപ്പോഴും ആദ്യാവസാനം വരെ പ്രേക്ഷകരെ സിനിമയുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചിടുക എന്നത് ശ്രമകരമായ ദൗത്യമാണ്. സസ്പെൻസ് ഇല്ലാതെ തന്നെ കഥയെ ത്രില്ലിംഗ് ആക്കി അവതരിപ്പിക്കുക എന്ന ദൗത്യത്തിൽ സംവിധായകൻ വിജയിച്ചു കാണാം.

ഒരു ഡീസന്റ് ക്രൈം ഡ്രാമ ത്രില്ലർ എന്ന നിലക്ക് 'കളങ്കാവൽ' ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് പറയുമ്പോഴും ഈ കഥയുടെ മികച്ച അവതരണ സാധ്യതകൾ വേണ്ട വിധം പരിഗണിക്കപ്പെട്ടോ എന്ന ചിന്ത ബാക്കിയാകുന്നു.

©bhadran praveen sekhar

വേറിട്ട സിനിമാ പ്രതിഭാസം !!

വെറുമൊരു സിനിമ എന്നതിനപ്പുറത്തേക്ക് തിയേറ്ററിനുളളിൽ കാഴ്ചയുടെയും കേൾവിയുടെയുമൊക്കെ വ്യത്യസ്തമായൊരു അനുഭവ ലോകം സൃഷ്ടിക്കുന്നുണ്ട് 'എക്കോ'.

മലയാളത്തേയും മലയ് ഭാഷയേയുമൊക്കെ പരസ്പ്പരം ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന വിശാലമായ കഥാഭൂമിക. കാടും മലയും നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന തീർത്തും വന്യമായ കഥാപശ്ചാത്തലം. ഒപ്പം ദുരൂഹമായ കഥാവഴികളും കഥാപാത്ര സൃഷ്ടികളും. സർവ്വയിടത്തും സജീവ സാന്നിധ്യമായി നിലകൊള്ളുന്ന നായ്ക്കൾ.

സിനിമ തുടങ്ങി അവസാനിക്കും വരെ ഈ പറഞ്ഞ പ്ലോട്ടിനുള്ളിൽ നമ്മളെ ലോക്കാക്കുന്ന ഒരു മാജിക് ഉണ്ട് അവതരണത്തിൽ.

തിയേറ്ററിനുള്ളിലും നായ്ക്കൾ ഉണ്ടോ എന്ന് സംശയിപ്പിക്കുന്ന വിധമുള്ള മേയ്ക്കിങ്. സ്‌ക്രീൻ കാഴ്ചക്കപ്പുറം ആ കാടും മലയുമൊക്കെ അത്രത്തോളം അനുഭവഭേദ്യമാകുന്നുണ്ട്.

രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധ കാലത്ത് മലേഷ്യയിലേക്ക് ജപ്പാൻ നടത്തിയ അധിനിവേശമൊക്കെ പരാമർശ വിധേയമാകുന്നിടത്താണ് കഥ നടക്കുന്ന ഒരു കാലഘട്ടം വെളിപ്പെടുന്നത്. അത് പോലെ മണിയോർഡർ അയച്ചതിന്റെയും സാധനങ്ങൾ വാങ്ങിയതിന്റെയുമൊക്കെ പൈസ കണക്കും , മല കയറുന്ന ജീപ്പിന്റെയും തടി കയറ്റി പോകുന്ന ലോറിയുടേയുമൊക്കെ മോഡലും, കഥാപാത്രങ്ങളുടെ വസ്ത്രധാരണവുമൊക്കെ കൂടി വായിച്ചെടുക്കുമ്പോൾ കിട്ടുന്നതാണ് കഥയിലെ മറ്റൊരു കാലഘട്ടം.

സംരക്ഷണവും തടവുമൊക്കെ എങ്ങിനെ ഒരേ അർത്ഥത്തിൽ വായിച്ചെടുക്കാൻ സാധിക്കുമെന്ന ചിന്തയുടെ വിത്തിൽ നിന്ന് പടർന്ന് പിടിച്ച നിഗൂഢമായ ഒരു കാടാണ് 'എക്കോ' എന്ന് നിരീക്ഷിക്കാം . മനുഷ്യ മനസ്സുകളുടെ വന്യതയും സങ്കീർണ്ണതയും നിസ്സഹായതയും ഒരു പോലെ പടർന്ന് പിടിച്ചുണ്ടായ കാട്.

കഥാപാത്ര സൃഷ്ടികളിലെ സൂക്ഷ്മത എടുത്തു പറയേണ്ട കാര്യമാണ്. പകയും, സ്വാർത്ഥതയും, ചതിയും, ദുരൂഹതയും , ദയനീയതയും, ക്രൗര്യവും, പ്രതികാരവും, വിധേയത്വവും, കുറ്റബോധവുമൊക്കെ പേറി നടക്കുന്ന, പല ഷെയ്ഡുകളിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന കഥാപാത്രങ്ങൾ.

സന്ദീപ് പ്രദീപ്, വിനീത്, സൗരഭ് സച്ദേവ, നരേൻ, അശോകൻ, ബിനീഷ് പപ്പു, സഹീർ മുഹമ്മദ്, രഞ്ജിത്ത് ശേഖർ, പിന്നെ മറ്റു മലേഷ്യൻ നടീനടന്മാർ അടങ്ങുന്നവരുടെ കാസ്റ്റിങ്ങും പ്രകടനങ്ങളുമൊക്കെ ഗംഭീരമായിരുന്നു.

ഒരു പദപ്രശ്നം പൂരിപ്പിച്ച് ഉത്തരം കണ്ടെത്തുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന മോമെന്റ്റ് പോലെ സിനിമയെ മറ്റൊരു ലെവലിൽ കൊണ്ടെത്തിക്കുന്ന ക്ലൈമാക്സ്.

ഛായാഗ്രഹണം, പശ്ചാത്തല സംഗീതം, ഓഡിയോഗ്രാഫി, കലാസംവിധാനം, എഡിറ്റിങ് അടക്കമുള്ള ഏത് വിഭാഗം നോക്കിയാലും പൂർണ്ണ തൃപ്തി തരുന്ന സിനിമ.

ബഡ്ജറ്റിന്റെ കോടി കിലുക്കമോ , സൂപ്പർ താരങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യമോ ഒന്നുമല്ല കാമ്പുള്ള കഥയും പുതുമയുള്ള അവതരണവുമൊക്കെ തന്നെയാണ് മലയാള സിനിമയുടെ തലയെടുപ്പ് എന്ന് ഒരിക്കൽ കൂടി ബോധ്യപ്പെടുത്തി തരുന്നു 'എക്കോ'.

നന്ദി ദിൻജിത് അയ്യത്താൻ - ബാഹുൽ രമേശ്.. മലയാള സിനിമയ്ക്ക് നിങ്ങൾ നൽകിയ വേറിട്ട സിനിമാപരിഷ്‌കരണങ്ങൾക്കും സംഭാവനകൾക്കും. !!

©bhadran praveen sekhar

നടിപ്പ് ചക്രവർത്തിയുടെ ക്ലാസ്സ് സിനിമ !!

1950 കളിലെ തെന്നിന്ത്യൻ സിനിമാ ലോകത്തിന്റെ കഥാപശ്ചാത്തലത്തിൽ ഒരുക്കിയ ഒരു ക്ലാസ് പീരീഡ് ഡ്രാമ എന്ന് പറയാം.1934 ൽ തുടങ്ങി 1944 വരെയുള്ള ചെറിയ കാലയളവിൽ ചെയ്ത സിനിമകളിലൂടെ അന്നത്തെ സൂപ്പർ താരമായി തിളങ്ങിയ എം.കെ ത്യാഗരാജ ഭാഗവതരുടെ ജീവിതവുമായി ഈ സിനിമക്ക് ബന്ധമില്ലെന്ന് പറയുമ്പോഴും DQ വിന്റെ TK മഹാദേവൻ എന്ന കഥാപാത്ര സൃഷ്ടിയിൽ MK ത്യാഗരാജ ഭാഗവതരുടെ സ്വാധീനം കാണാം.

സാധാരണക്കാരനിൽ നിന്ന് സൂപ്പർ താരത്തിലേക്കുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ വളർച്ചയും, പ്രശസ്തിയുടെ കൊടുമുടിയിൽ നിന്നുള്ള വീഴ്ചയുമൊക്കെ ഫിക്ഷന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൽ മറ്റൊരു തരത്തിൽ സിനിമയിൽ പറഞ്ഞവതരിപ്പിക്കുകയാണ്.

സിനിമാ ജേർണലിസ്റ്റ് ലക്ഷ്മികാന്തന്റെ കൊലപാതക കേസിനു പകരം ഇവിടെ കുമാരിയെന്ന നായികയുടെ കൊലപാതകമാണ് TK മഹാദേവന്റെ ജീവിതത്തെ പിടിച്ചുലക്കുന്നത്.

കഥ നടക്കുന്ന 1950 കാലവും സിനിമാ സ്റ്റുഡിയോയുടെ കഥാപശ്ചാത്തലവുമൊക്കെ വളരെ ഭംഗിയായി സിനിമക്ക് വേണ്ടി ഉപയോഗപ്പെടുത്തി കാണാം.

ഒരു കാലഘട്ടത്തിലെ സിനിമാ ചിത്രീകരണ രീതികളും, വസ്ത്രാലങ്കാരവും, അഭിനയ ശൈലിയുമൊക്കെ മികവുറ്റ രീതിയിൽ പുനരവതരിപ്പിക്കുന്നതിൽ 'കാന്താ' വിജയിച്ചിട്ടുണ്ട്.

'മഹാനടി'യിൽ കുറഞ്ഞ സീനുകളിലൂടെ തന്നെ ജെമിനി ഗണേശനായി സ്‌ക്രീൻ സ്പേസ് കൈയ്യേറിയ ദുൽഖർ സൽമാനെ സംബന്ധിച്ച് 'കാന്താ'യിലെ TK മഹാദേവനായി മാറുക എന്നത് കരിയറിലെ തന്നെ മികച്ച അവസരമായി.

ആ കഥാപാത്രത്തിന്റെ എല്ലാ വിധ പ്രകടന സാധ്യതകളെയും ദുൽഖർ സൽമാൻ പ്രയോജനപ്പെടുത്തി കാണാം.

TK മഹാദേവനെന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ വിവിധ മാനസികാവസ്ഥകളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു കൊണ്ടുള്ള സൂക്ഷ്മവും ഭാവസമ്പുഷ്ടവുമായ പ്രകടനങ്ങൾ. ശബ്ദം കൊണ്ടും രൂപം കൊണ്ടും സംഭാഷണത്തിലെ വാക് ചാതുര്യം കൊണ്ടുമൊക്കെയുള്ള അസാധ്യ പകർന്നാട്ടം. ആദ്യാവസാനം വരെ ആ കഥാപാത്രത്തെ DQ ഭദ്രമായി കൈകാര്യം ചെയ്തു.

സിനിമയിലെ ഒരു സീനിൽ തന്റെ ക്ലോസപ് ഷോട്ട് എടുക്കാൻ ദ്വേഷ്യ ത്തോടെ ആവശ്യപ്പെടുന്ന ടി.കെ മഹാദേവനെ കാണാം. തന്റെ മുഖത്തിനോട് ചേർന്ന് ക്യാമറ കൊണ്ട് വെപ്പിച്ച ശേഷം പിന്നെയൊരു പ്രകടനമാണ്. കണ്ടു നിക്കുന്നവരെ കൊണ്ട് കൈയ്യടിപ്പിക്കുന്ന പ്രകടനം.

സീൻ ഏതായാലും തന്റെ പ്രകടനം കൊണ്ട് ആ സീനിനെ മറ്റൊരു തലത്തിലേക്ക് കൊണ്ടെത്തിക്കാൻ സാധിക്കുമെന്ന് ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കുന്ന TK മഹാദേവൻ എന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ അതേ ആത്മവിശ്വാസം തന്നെയാണ് DQ എന്ന നടനിലും നമുക്ക് കാണാൻ കിട്ടുക.

അത് കൊണ്ടൊക്കെ തന്നെ TKM ന്റെ നടിപ്പ് ചക്രവർത്തി എന്ന സിനിമക്കുള്ളിലെ വിളിപ്പേര് സിനിമക്ക് ശേഷം DQ വിന് കൊടുത്താലും അതിശയമില്ല.

ഭാഗ്യശ്രീ ബോർസെ - DQ കോംബോ നന്നായി വർക് ഔട്ട് ആയിട്ടുണ്ട് . കുമാരിയിലേക്കുള്ള ഭാഗ്യശ്രീയുടെ കാസ്റ്റിങ് കൃത്യമായിരുന്നെന്ന് ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്ന വിധം മനോഹരമായി തന്നെ ആ റോൾ കൈകാര്യം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

സമുത്തിരക്കനിയെ സംബന്ധിച്ച് അയ്യ എന്ന കഥാപാത്രം വലിയ ഒരു ടാസ്ക് അല്ലായിരുന്നു. TK മഹാദേവനുമായുള്ള വുമായുള്ള ഈഗോ ക്ലാഷും

മറ്റു കോംബോ സീനുകളൊക്കെ അനായാസേന പുള്ളി ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

രണ്ടാം പകുതിയിലെ കേസ് അന്വേഷണ സീനുകൾ കുറച്ചു കൂടി ചടുലമായിരുന്നെങ്കിൽ, അതുമല്ലെങ്കിൽ റാണക്ക് പകരം ആ ഒരു റോൾ SJ സൂര്യ, അരവിന്ദ് സ്വാമി, കാർത്തി പോലുള്ള ആർക്കെങ്കിലും കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ സിനിമയുടെ ഗ്രാഫ് വീണ്ടും ഉയർന്നേനെ എന്ന് തോന്നിപ്പോയി.

ഓരോ കഥാപാത്രത്തിനും കൊടുത്ത വ്യത്യസ്ത ഷെയ്ഡുകളും അതു ബന്ധപ്പെടുത്തി കൊണ്ടുള്ള കഥ പറയുന്ന രീതിയും ക്ലൈമാക്സ് സീനുകളുമൊക്കെ 'കാന്താ' ക്ക് ഒരു ക്ലാസ്സിക് പരിവേഷം സമ്മാനിക്കുന്നുണ്ട്.

എല്ലാവരെയും തൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്ന സിനിമ അല്ലായിരിക്കാം. പക്ഷേ ഒരു ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് കാലത്തെ സിനിമാ നിർമ്മാണത്തിൻറെ പാശ്ചാത്തലത്തിൽ ഈഗോ പോരാട്ടവും, പ്രണയവും, ദുരന്തവുമൊക്കെ പ്രമേയവത്ക്കരിച്ചു കൊണ്ട് കഥ പറഞ്ഞ, വേറിട്ട തിയേറ്റർ എക്സ്പീരിയൻസ് സമ്മാനിക്കുന്ന സമ്മാനിക്കുന്ന സിനിമയെന്ന നിലക്ക് 'കാന്താ' ശ്രദ്ധേയമാണ്.

©bhadran praveen sekhar

സംഭവ ബഹുലമായ 'മൈദാൻ'

ഇന്ത്യൻ ഫുട്ബാളിനു സുവർണ്ണ കാലം സമ്മാനിച്ച പരിശീലകൻ സയ്യിദ് അബ്ദുൾ റഹീം സാബിന് നൽകാവുന്ന ഗംഭീര സമർപ്പണം തന്നെയാണ് ഈ സിനിമ.

സംഭവബഹുലമായ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരിശീലന ജീവിത കാലത്തിലേക്ക് നമ്മളെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകുന്ന മികവുറ്റ സിനിമാവിഷ്ക്കാരം.

പരിധികളും പരിമിതികളും മറി കടന്ന് കൊണ്ട് അന്നത്തെ ഇന്ത്യൻ ഫുട്ബാളിന് വേണ്ടി റഹീം സാഹിബ് നടത്തിയ ഒറ്റയാൾ പോരാട്ടത്തെ സിനിമ കൃത്യമായി തന്നെ അടയാളപ്പെടുത്തി.

സമാനതകളില്ലാത്ത അദ്ദേഹത്തെ പോലൊരു പരിശീലകന് അക്കാലത്ത് നേരിടേണ്ടി വന്ന അനിഷ്ട സംഭവങ്ങൾ വെറും സ്‌ക്രീൻ കാഴ്ചകൾ മാത്രമായിരുന്നില്ലല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പോൾ വിഷമം തോന്നും.

ആ തലത്തിൽ എന്ത് കൊണ്ട് ഇന്ത്യൻ ഫുട്ബാളിന് പിന്നീടൊരു നല്ല കാലമുണ്ടായില്ല എന്ന ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരം കൂടിയായി മാറുന്നുണ്ട് 'മൈദാൻ'.

അജയ് ദേവ്ഗണിൻറെ മികച്ച പ്രകടനം, എ.ആർ റഹ്മാന്റെ സംഗീതം, എല്ലാത്തിലുമുപരി ഹൃദ്യമായ അവതരണം.

എന്നിട്ടും പല കാരണങ്ങൾ കൊണ്ട് ബോക്സ്  ഓഫിസിൽ പരാജയപ്പെട്ട സിനിമ..പക്ഷേ തീർച്ചയായും സിനിമാ - ഫുട്ബാൾ പ്രേമികളുടെ ഹൃദയത്തിൽ 'മൈദാൻ' എന്നും ഉണ്ടാകും.  

©bhadran praveen sekhar

ഗംഭീര തിയേറ്റർ എക്സ്പീരിയൻസ് !!

ഓരോ സീനിലും മെയ്കിങ് നിലവാരം അനുഭവപ്പെടുത്തി കൊണ്ടുള്ള കഥ പറച്ചിൽ.

ഒരു ടിപ്പിക്കൽ ഹൊറർ സിനിമയുടെ റൂട്ടിൽ തന്നെയാണല്ലോ കഥ പോകുന്നത് എന്ന് ചിന്തിപ്പിക്കുന്നിടത്ത് നിന്ന് പൊടുന്നനെയുള്ള ഒരു ഗിയർ മാറ്റം. ഇന്റർവെൽ ബ്ലോക്ക് ഒക്കെ സെറ്റ് ചെയ്തു വച്ചിരിക്കുന്നത് ആ ഒരു ലെവലിലാണ്. തരിപ്പ് സീൻ.

ഹൊറർ പടത്തിനുള്ളിൽ ത്രില്ലടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഇൻവെസ്റ്റിഗെഷൻ സെഗ്മെന്റ് കൂടി ഉൾപ്പെടുത്തിയത് ആകാംക്ഷ വർദ്ധിപ്പിച്ചു. Visual ആയാലും Sound ആയാലും Background Score ആയാലും Dies Irae യിൽ എല്ലാം ഒന്നിനൊന്നു ഗംഭീരം.

ഷെഹ്‌നാദ് ജലാലിൻറെ ക്യാമറ, ക്രിസ്റ്റോ സേവ്യറിന്റെ മ്യൂസിക്.. രണ്ടും തിയേറ്റർ എക്സ്പീരിയൻസിന്റെ വീര്യം കൂട്ടുന്നു. കൂട്ടത്തിൽ എടുത്തു പറയേണ്ട മറ്റൊരു കാര്യം സിനിമയിലെ ചില ആർട്ട്‌ വർക്കുകൾ ആണ്.

സാങ്കേതിക നിലവാരം കൊണ്ട് എങ്ങിനെ ഇക്കാലത്ത് ഹൊറർ സിനിമകളുടെ ആസ്വാദനം വർധിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കും എന്ന് അനുഭവഭേദ്യമാക്കുന്ന സംവിധാനം മികവ്.

പ്രേത രൂപങ്ങൾ കൊണ്ടുള്ള ഭയപ്പെടുത്തലിനെക്കാൾ, കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്ന ഭയത്തെ പ്രേക്ഷകനിലേക്ക് പകർത്തുകയാണ് രാഹുൽ സദാശിവൻ ചെയ്യുന്നത്.

രാഹുൽ സദാശിവന്റെ ഹൊറർ സിനിമാ വീക്ഷണങ്ങൾക്ക് കൈയ്യടി കൊടുക്കാതെ പാകമില്ല.

പ്രണവ് മോഹൻലാലിലെ നടനെ തന്റെ സിനിമയിലേക്ക് കൃത്യമായി പാകപ്പെടുത്താൻ രാഹുൽ സദാശിവനു സാധിച്ചു. ജിബിൻ ഗോപിനാഥ്‌, ജയ കുറുപ്പ്, അരുൺ അജികുമാർ എന്നിവരുടെ പ്രകടനങ്ങൾ എടുത്തു പറയേണ്ടതാണ്.

'ഭൂതകാല'ത്തിലെ ജോർജ്ജെന്ന കഥാപാത്രത്തെ 'ഡീയസ് ഈറെ'യിലേക്ക് ബന്ധിപ്പിച്ചതൊക്കെ കൗതുകമുണർത്തി.

തിയേറ്റർ എക്സ്പീരിയൻസ് ആഗ്രഹിക്കുന്നവരെ എല്ലാ തലത്തിലും തൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്ന പടം.

©bhadran praveen sekhar

രസികൻ ഡിറ്റക്ടീവ് !!

എൺപതുകളിൽ പ്രിയദർശൻ തുടങ്ങി വച്ച്, തൊണ്ണൂറുകളിൽ സത്യൻ അന്തിക്കാടും, സിദ്ധീഖ് ലാലും, രാജസേനനും, റാഫി മെക്കാർട്ടിനും, രണ്ടായിരത്തിൽ ഷാഫിയും, ജോണി ആന്റണിയുമടക്കം പല സംവിധായകരും പരീക്ഷിച്ചു വിജയിച്ച കോമഡിയുടെ ചില അപൂർവ്വ രസക്കൂട്ടുകളുണ്ട്. അതിനോളം പോന്നതല്ലെങ്കിലും അവരുടെയൊക്കെ സിനിമകളിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട തിരക്കഥയും അവതരണ ശൈലിയുമാണ് 'പെറ്റ് ഡിറ്റക്ടീവി'ന്റെത് എന്ന് പറയാം.

ഡിറ്റക്ടീവ് - പോലീസ് അന്വേഷണങ്ങളും, അധോലോകവും, കൊലപാതകവും, തട്ടി കൊണ്ട് പോകലും, കള്ളക്കടത്തും, ചേസിംഗും, ആക്ഷനുമൊക്കെ കൂടി മിക്സ് ചെയ്തുണ്ടാക്കിയ കഥയെ തീർത്തും ഒരു കോമഡി എന്റെർറ്റൈനെർ ആക്കി മാറ്റാൻ പ്രനീഷ് വിജയൻ - ജയ് വിഷ്ണു ടീമിന് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ടോണി ജോസ് അലൂല, കൈകേയി, യാഖത് അലി, ദിൽരാജ്, തിലക് തോമസ് അഥവാ TT, കാട്ടാളൻ സുനി, ലോലിത അങ്ങിനെ നീളുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളുടെ പേരുകളിൽ തന്നെ ഒരു കോമിക് സ്വഭാവമുണ്ട്.

രാജേഷ് മുരുഗേശന്റെ സംഗീതം സിനിമയുടെ തുടക്കത്തിൽ തന്നെ ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കുന്ന ഒരു മൂഡ് ഉണ്ട്. അത് ക്ലൈമാക്സിലെ കൂട്ടപ്പൊരിച്ചിലിലേക്ക് എത്തുമ്പോഴേക്കും ഒരു തായമ്പക മേളം പോലെ മുറുകുന്നു.

സ്ലാപ്സ്റ്റിക് കോമഡിയുടെ കാലം കഴിഞ്ഞു എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് വെറുതെയാണ്. നല്ല രീതിയിൽ അവതരിപ്പിച്ചു ഫലിപ്പിക്കാൻ സാധിച്ചാൽ ചിരിക്കാൻ ആളുണ്ട് എന്ന് 'പെറ്റ് ഡിറ്റക്ടീവ്' സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.

ഏത് വേഷത്തിലും സ്‌ക്രീനിൽ നിറഞ്ഞാടാൻ സാധിക്കുന്ന നടനാണെന്ന് ഷറഫുദ്ധീൻ വീണ്ടും തെളിയിച്ചു. ഗിരി രാജനിൽ തുടങ്ങി ടോണി ജോസ് അലൂല വരെ എത്തി നിൽക്കുന്ന ഫിലിമോഗ്രാഫിയിൽ അയാളുടെ ഗ്രാഫ് ഒരിടത്തും താഴേക്ക് പോയില്ല എന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. ഷറഫുദ്ധീൻ - അനുപമ കോംബോയും കൊള്ളാം.

വിനയ് ഫോർട്ട്, വിനായകൻ, വിജയരാഘവൻ ഒക്കെ സമാന വേഷങ്ങൾ മുന്നേയും കൈകാര്യം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും എവിടെയും ബോറടിപ്പിച്ചില്ല. ശ്യാം മോഹൻ, നിഷാന്ത് സാഗർ ഒക്കെ കിട്ടിയ വേഷത്തിൽ സ്കോർ ചെയ്തു. ജോമോൻ ജ്യോതിർ എല്ലാ പടത്തിലും ഒരു പോലെ രസികനാണ്.

'പെറ്റ് ഡിറ്റക്റ്റീവ്' എന്ന ടൈറ്റിൽ സിനിമക്ക് കൈ വരുന്നതിന്റെ കാര്യ കാരണങ്ങൾ ബോധ്യപ്പെടുത്തിയവർ പിന്നീട് പെറ്റ്സിനു സിനിമയിൽ കാര്യമായി ഒരു റോൾ കൊടുക്കാതെ പോയത് എന്താണെന്ന് ആലോചിച്ചു പോയി.

കുറ്റമറ്റതല്ലെങ്കിൽ കൂടിയും ഒരു എന്റെർറ്റൈനർ സിനിമയെന്ന നിലക്ക് കുട്ടികളടക്കം കുടുംബ സമേതം ആസ്വദിക്കാവുന്ന ഒരു പടം തന്നെയാണ് 'പെറ്റ് ഡിറ്റക്റ്റീവ്'.

©bhadran praveen sekhar

'കാന്താര'യുടെ വിസ്മയ ലോകം !!

ഭൂതക്കോലവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട തുളുനാടൻ ജനതയുടെ ആചാരാനുഷ്ടാനങ്ങളും വിശ്വാസങ്ങളുമൊക്കെ കോർത്തിണക്കി കൊണ്ടുള്ള മിത്തോളോജിക്കൽ ഫാന്റസി കഥയും അതിന്റെ മേയ്ക്കിങ് മികവുമാണ് 'കാന്താര'യെ ശ്രദ്ധേയമാക്കിയത്. 

1847 - 1970 - 1990 എന്നിങ്ങനെ മൂന്ന് കാലഘട്ടങ്ങളിലൂടെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയ കാന്താരയുടെ ആദ്യ പതിപ്പിനേക്കാൾ വലിയ കാൻവാസിലാണ് രണ്ടാം പതിപ്പിലെ കാന്താര ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്.

1970 ൽ നിന്ന് കാദംബ രാജവംശത്തിന്റെ ഭരണകാലഘട്ടത്തിലുള്ള 'കാന്താര' യുടെ കഥയിലേക്ക് ചെറിയൊരു കണക്ഷൻ കൊടുത്തു കൊണ്ടുള്ള തുടക്കം തന്നെ ഗംഭീരമായിരുന്നു.

ബംഗ്‌റയുടെ രാജാവായ വിജയേന്ദ്രയിൽ തുടങ്ങി രാജശേഖരയും കുലശേഖരയും വരെ നീണ്ടു നിൽക്കുന്ന രാജ ഭരണ കാലയളവിൽ കാന്താരയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നടക്കുന്ന സംഭവ വികാസങ്ങളാണ് സിനിമയെ സംഭവ ബഹുലമാക്കുന്നത്.

ആദ്യ പതിപ്പിൽ പഞ്ചുരുളിയും, ഗുളികനും, വരാഹ മൂർത്തിയുമായിരുന്നു കാന്താരയിലെ പ്രധാന ദൈവീക പരിവേഷങ്ങളെങ്കിൽ

രണ്ടാം പതിപ്പിലേക്ക് എത്തുമ്പോൾ ശിവനും പാർവ്വതിയും നന്ദികേശനും ഗുളികനും ചാമുണ്ഡിയും തൊട്ട് സർവ്വ ഭൂത ഗണങ്ങൾക്കും പ്രാധാന്യം കൊടുത്തു കൊണ്ടുള്ള തിരക്കഥയാണ് ഋഷഭ് ഷെട്ടി ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്.

'ഭൂതക്കോല'വുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മിത്തിനേക്കാൾ ഋഷഭ് ഷെട്ടിയുടെ ഭാവനാ ലോകത്തിലെ സൃഷ്ടികൾ ആണ് 'കാന്താരാ' യൂണിവേഴ്‌സിനെ വിപുലീകരിക്കുന്നത്.

തിരക്കഥയും സംവിധാനവും അഭിനയവും ഒരുമിച്ചൊരാൾ ചെയ്യുന്നതിലെ സർവ്വ സ്വാതന്ത്ര്യം ഋഷഭ് ഷെട്ടി പരിപൂർണ്ണമായി ആസ്വദിച്ചതിന്റെ ഫലം തന്നെയാണ് ഈ സിനിമയുടെ മികവ്. 

സൂര്യയുടെ 'കങ്കുവ; വിഷ്ണു മാഞ്ചുവിന്റെ 'കണ്ണപ്പ' പോലുള്ള സിനിമകളെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന ചില സീനുകൾ കടന്ന് വരുമ്പോഴും ആ സിനിമകളിൽ പറ്റിയ പോലുളള പാളിച്ചകൾ 'കാന്താര'യിൽ സംഭവിക്കാതെ പോയത് ഋഷഭ് ഷെട്ടിയുടെ മികവുറ്റ സിനിമാ വീക്ഷണങ്ങൾ കൊണ്ടാണ്.

'ബാഹുബലി'യിലെ യുദ്ധത്തിന് സമാനമെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന സീനുകളിൽ പോലും അത്തരമൊരു കല്ല് കടി അനുഭവപ്പെട്ടില്ല എന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്.

ആദ്യ പതിപ്പിലെ ഗുളികൻ സീൻ ഓർമ്മയിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇത്തവണ ഗുളികന്റെ വരവിൽ പുതുമ തോന്നിയില്ല. അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണോ ഗുളികനേക്കാൾ കൂടിയ ഡോസിലുള്ള മറ്റു രൂപങ്ങളെ ഇത്തവണ കൂട്ടി ചേർത്തത് എന്നും ആലോചിച്ചു പോയി.

ചില സീനുകൾ ഒരൽപ്പം ഓവറാണോ എന്ന് തോന്നിപ്പോയിടത്തും പ്രകടനം കൊണ്ട് ഋഷഭ് ഷെട്ടി അഴിഞ്ഞാടി തിമിർക്കുന്ന കാഴ്ച. ക്ലൈമാക്സ് സീനുകളൊക്കെ ആ കൂട്ടത്തിൽ എടുത്തു പറയാം. അമ്മാതിരി ഐറ്റം. 

ജയറാമിനെ സംബന്ധിച്ച് രാജശേഖര രാജാവിന്റെ വേഷം നടനെന്ന നിലക്ക് ഈ അടുത്തൊന്നും മൂപ്പർക്ക് കിട്ടിയിട്ടില്ലാത്ത വേറിട്ട ഒരു വേഷം തന്നെയാണ്. രുക്മിണി വസന്ത്, ഗുൽഷൻ ദേവൈയാ അടക്കമുള്ളവരുടെ പ്രകടനവും കാന്താരയുടെ ഹൈലൈറ്റാണ്. 

പശ്ചാത്തല സംഗീതം, ഛായാഗ്രഹണം, ഗ്രാഫിക്സ്, കലാ സംവിധാനം അങ്ങിനെ എല്ലാം കൊണ്ടും തിയേറ്റർ കാഴ്ചയിൽ ത്രസിപ്പിക്കുന്നു 'കാന്താര'.

ഭൂതക്കോലം കെട്ടിയാടി കൊണ്ട് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന ശിവയും, ശിവയുടെ അച്ഛനും, ബെർമിയുമൊക്കെ അവശേഷിപ്പിക്കുന്ന കാന്താരയിലെ ദുരൂഹ വൃത്തത്തിന് ഇനിയും തുടർ കഥകളുണ്ട്.

Waiting for Kantara Chapter 2 !!

©bhadran praveen sekhar

ബൾട്ടി പൊളിയാണ് !!

കബഡി കളിയും, സൗഹൃദവും, പ്രണയവും, ആക്ഷനും, പ്രതികാരവും വയലൻസുമൊക്കെ ചേർത്ത് കൊണ്ടുള്ള ഒരു സ്പോർട്സ് ആക്ഷൻ ഗ്യാങ്‌സ്റ്റർ സിനിമയെന്ന നിലക്കാണ് ഉണ്ണി ശിവലിംഗം 'ബൾട്ടി'യെ ചിട്ടപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്.

'സുബ്രമഹ്‌ണ്യപുരം', 'ആടുകളം', 'വെണ്ണിലാ കബഡി കുഴു', പോലുള്ള തമിഴ് സിനിമകളെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി കൊണ്ടുള്ള അവതരണം.

കേരളാ- തമിഴ് നാട് അതിർത്തി ഗ്രാമത്തിന്റെ കഥാപരിസരവും അവിടത്തെ ആഘോഷങ്ങളും കബഡി മത്സരവും, ഗ്യാങ്സ്റ്റർ പോരാട്ടാവുമൊക്കെ ചേർന്നുള്ള കഥ പറച്ചിലിൽ എവിടെയും മുഷിവ് അനുഭവപ്പെട്ടില്ല.

കഥയിൽ പുതുമയില്ലെങ്കിലും ചടുലമായ അവതരണവും ആക്ഷൻ സീനുകളും പാട്ടും ബാക്ഗ്രൗണ്ട് സ്കോറുമൊക്കെ കൊണ്ട്

തിയേറ്റർ കാഴ്ചയിൽ 'ബൾട്ടി' ത്രസിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്.

'RDX' ന് ശേഷം ഷൈൻ നിഗത്തിന്റെ ആക്ഷൻ ഹീറോ പരിവേഷത്തെ ഒന്ന് കൂടി പരിപോഷിപ്പിക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടുണ്ട് 'ബൾട്ടി'ക്ക്. അടിമുടി ബൾട്ടി സ്റ്റാറായി ഷൈൻ നിഗം നിറഞ്ഞാടി എന്ന് പറയാം.

ഷൈൻ നിഗം - ശന്തനു ഭാഗ്യരാജ് - ശിവ ഹരിഹരൻ - ജെക്സൻ ജോൺസൺ ടീമിന്റെ ഫ്രണ്ട്ഷിപ് കോമ്പോ ഒക്കെ നന്നായി. പ്രീതി അസ്രാനിയും കൊള്ളാം. പക്ഷേ സിനിമയിൽ പ്രീതിയുടെ നായികാ കഥാപാത്രത്തിന് കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല.

അൽഫോൻസ് പുത്രന്റെ സോഡാ ബാബു, പൂർണ്ണിമയുടെ ജീമാ പോലുള്ള കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് കൊടുത്ത ബിൽഡ് അപ് വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ ആ രണ്ടു കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് ഒരുപാട് സാധ്യതകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ചിലയിടത്ത് അത് അമ്പേ പാളിപ്പോയതായി തോന്നി.

അക്കാര്യത്തിൽ സെൽവ രാഘവന്റെ പോർത്താമരെ ഭൈരവനാണ്‌ സ്‌കോർ ചെയ്തത്. അധികം ആറ്റിട്യൂട് ഒന്നും ഇടാതെ തന്നെ സെൽവ രാഘവൻ ആ കഥാപാത്രത്തിന് കൊടുത്ത വില്ലനിസം ഗംഭീരമായി.

അലക്സ് ജെ പുളിക്കലിന്റെ ഛായാഗ്രഹണവും സായ് അഭ്യങ്കറിന്റെ സംഗീതവും 'ബൾട്ടി'ക്ക് കൊടുക്കുന്ന പവർ എടുത്തു പറയേണ്ടതാണ്. കൊള്ളാം..മൊത്തത്തിൽ നല്ല ഓളമുണ്ടായിരുന്നു പടത്തിന്.

©bhadran praveen sekhar

ഹൃദയപൂർവ്വം കണ്ടിരിക്കാവുന്ന സിനിമ !!

പഴയ കാല സത്യൻ അന്തിക്കാട് പടങ്ങളുടെ പ്രസരിപ്പൊന്നുമില്ലെങ്കിലും കുടുംബ സമേതം കാണാവുന്ന ഒരു പടം.

അദ്ദേഹത്തിന്റെതായി ഏറ്റവും അവസാനം വന്ന 'മകൾ' ഒക്കെ വച്ച് നോക്കിയാൽ 'ഹൃദയപൂർവ്വം' തൃപ്‍തികരമായ ആസ്വാദനം സമ്മാനിക്കുന്നുണ്ട്.

ഹൃദയവും ഹൃദയബന്ധവും ഹൃദ്യമായി പ്രമേയവത്ക്കരിച്ച സിനിമക്ക് 'ഹൃദയപൂർവ്വം' എന്ന പേര് അനുയോജ്യമായി.

കമലിന്റെ 'ആയുഷ്ക്കാല'ത്തിലെ ബാലകൃഷ്ണനെയും എബി മാത്യുവിനെയും ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടെങ്കിലും 'ഹൃദയപൂർവ്വ'ത്തിലെ സന്ദീപ് ബാലകൃഷ്ണനും കേണൽ രവീന്ദ്രനാഥനും മറ്റൊരു കഥാപശ്ചാത്തലത്തിലാണ് അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്.

'മറവത്തൂർ കനവി'ലെ കോര സാറും, 'മനസ്സിനക്കരെ'യിലെ മാത്തുക്കുട്ടിച്ചായനുമൊക്കെ പോലെ ഒരിടത്തും പ്രത്യക്ഷപ്പെടാത്ത കഥാപാത്രമായി 'ഹൃദയപൂർവ്വ'ത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു കേണൽ രവീന്ദ്രനാഥ്.

പഴയ സത്യൻ അന്തിക്കാട് സിനിമകളിലെ കഥാഘടകങ്ങളും കഥാപാത്രങ്ങളുമൊക്കെ റഫർ ചെയ്തു കൊണ്ടുള്ള എഴുത്താണ് സോനു ടി.പി - അഖിൽ സത്യന്റേത്.

സത്യൻ അന്തിക്കാടിന്റെ മിക്ക സിനിമകളിലും കാണാവുന്ന 'അച്ഛനെ അന്വേഷിച്ചെത്തുന്ന മകൻ / മകൾ' എന്ന ത്രെഡിനെ ഇവിടെ മറ്റൊരു രീതിയിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്നത് കാണാം.

OK പണിക്കർ എന്ന അളിയൻ വേഷത്തെ സിദ്ധീഖ് രസകരമായി കൈകാര്യം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആ കാരക്ടർ ഇന്നസെന്റ്, മാമുക്കോയ പോലുള്ളവരെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു.

ഒരു കാലത്തെ സത്യൻ അന്തിക്കാടൻ സിനിമകളിലെ സജീവ സാന്നിധ്യമായിരുന്നവരുടെ വേർപാടുകൾ ഇപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സിനിമയിൽ ഉണ്ടാക്കുന്ന ശൂന്യത ചെറുതല്ല.

മോഹൻലാൽ -സംഗീത് പ്രതാപ് കോമ്പോ നന്നായി വർക് ഔട്ട്‌ ആയി എന്ന് പറയാം. ഒരർത്ഥത്തിൽ 'ഹൃദയപൂർവ്വ'ത്തിലെ എന്റർടൈൻമെന്റും അതാണ്‌.

ഗംഭീര സിനിമാനുഭവം എന്നൊന്നും പറഞ്ഞു വക്കാനുള്ള സംഗതികൾ ഒന്നുമില്ലെങ്കിൽ കൂടിയും കണ്ടിരിക്കാവുന്ന ഒരു ചെറിയ സിനിമ.

©bhadran praveen sekhar

മലയാള സിനിമയുടെ അത്ഭുത 'ലോക'!!

കെട്ടു കഥകളെന്നു നമ്മൾ കരുതുന്ന പലതിനെയും മാജിക് റിയലിസം കൊണ്ട് അനുഭവഭേദ്യമാക്കുന്ന മികവുറ്റ സിനിമ.

യക്ഷിയും, ചാത്തനും, ഒടിയനും, മറുതയുമൊക്കെ നമുക്കിടയിൽ നമ്മളറിയാതെ ജീവിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് പറയുന്ന അവിശ്വസനീയതയെ വിശ്വസനീയമാക്കി അവതരിപ്പിച്ചു പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന സംവിധാന മികവ്.

'കൽക്കി' സിനിമയിലൂടെ നാഗ് അശ്വിൻ ഒക്കെ സെറ്റ് ചെയ്ത ബെഞ്ച് മാർക്ക് പോലെ 'ലോക' യിലൂടെ ഡൊമിനിക് അരുൺ മലയാള സിനിമയെ മറ്റൊരു തലത്തിൽ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.

കഥ, തിരക്കഥ, ദൃശ്യ പരിചരണം, ശബ്ദ മിശ്രണം, സംഗീതം, ഛായാഗ്രഹണം, വസ്ത്രാലങ്കാരം, സംഘട്ടനം, കാസ്റ്റിങ്, കഥാപാത്ര പ്രകടനങ്ങൾ, മറ്റു സാങ്കേതിക വശങ്ങൾ തൊട്ട് ഒരു സിനിമയുടെ നാനാ വശങ്ങളും കൃത്യമായി വർക് ഔട്ട് ആയതിന്റെ പെർഫെക്ഷൻ 'ലോക' യിലുണ്ട്.

കള്ളിയങ്കാട്ട് നീലിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുള്ള മിത്തിന്റെ പുനരവതരണവും , കാലങ്ങളായി മലയാള സിനിമയിൽ അവതരിപ്പിച്ചു പരിചയിച്ച യക്ഷി സങ്കൽപ്പങ്ങളെ പൊളിച്ചെഴുതുന്ന ക്രാഫ്റ്റുമൊക്കെയായി ചന്ദ്രയെന്ന കഥാപാത്രത്തെ മലയാള സിനിമയുടെ സൂപ്പർ 'ഷീറോ' യായി പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു ഡൊമിനിക് അരുൺ.

ഒരു വിഭാഗം ജനങ്ങൾക്ക് നീലി രക്തം കുടിക്കുന്ന ഭീകരിയായ യക്ഷിയാണെങ്കിൽ മറ്റൊരു വിഭാഗം ജനങ്ങൾക്ക് അവൾ ദൈവമാണ് എന്ന് പറയുന്നതിലെ മിത്തിനെ സിനിമ രസകരമായി കൈകാര്യം ചെയ്തു കാണാം.

നീലിയുടെ രക്തദാഹത്തിനും, വെയിൽ തട്ടുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന സ്കിൻ അലർജിക്കും, നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി പ്രിയത്തിനുമൊക്കെ പിന്നിലെ കാരണം വൈറസ് ബാധയെന്ന് പറയുന്നതിൽ ശാസ്ത്രീയതയുണ്ട്.

കല്യാണി പ്രിയദർശന്റെ പകരം വെക്കാനില്ലാത്ത പ്രകടനം. കല്യാണിയുടെ കരിയറിൽ ചന്ദ്രയുടെ ചാപ്റ്റർ എന്നും ഒന്നാമതായി തന്നെ തുടരും.

ചന്ദ്രയുടെ കുട്ടിക്കാലം ചെയ്ത പെൺകുട്ടിയുടെ പ്രകടനം എടുത്തു പറയേണ്ടതാണ്. പുലിമുരുകന്റെയൊക്കെ കുട്ടിക്കാല സീൻ ഓർത്തു പോയി.

നസ്ലെൻ - ചന്തു സലിം കുമാർ - അരുൺ കുര്യൻ ടീമടങ്ങുന്ന ആ കോംബോ 'ലോക' യുടെ കോമഡി മൂഡ് രസകരമായി നിലനിർത്തി.

ശരത് സഭയുടെ നെഗറ്റിവ് വേഷമൊക്കെ ശ്രദ്ധേയമായി.

'ലിയോ' യിൽ കുറഞ്ഞ സ്‌ക്രീൻ ടൈമിലെ പ്രകടനം കൊണ്ട് തന്നെ ശ്രദ്ധേയനായ സാൻഡി 'ലോക'യിലെ നാച്ചിയപ്പ ഗൗഡയുടെ വേഷത്തിൽ നിറഞ്ഞാടുന്നു.

കാമിയോ വേഷങ്ങളെ ഏറ്റവും നല്ല രീതിയിൽ സിനിമയിൽ പ്ലേസ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

അതിൽ തന്നെ ശബ്ദം കൊണ്ട് മാത്രം വന്നു പോകുന്ന കാമിയോ വേഷമൊക്കെ 'ലോക'യിലുണ്ടാക്കുന്ന മൂഡ് വേറെ ലെവലാണ്.

ചമ്മൻ ചാക്കോയുടെ എഡിറ്റ് - നിമിഷ് രവിയുടെ ഛായാഗ്രഹണം - ജേക്സ് ബിജോയുടെ സംഗീതം .. മൂന്നാളും 'ലോക'യുടെ വീര്യം കൂട്ടി.

പ്രൊഡക്ഷൻ ഡിസൈനും, അതിന്റെ ക്വാളിറ്റിയുമൊക്കെ എങ്ങിനെയാകണം എന്ന് വ്യക്തമായി ബോധ്യപ്പെടുത്തി തന്നു ദുൽഖർ സൽമാന്റെ വേഫെയറർ ഫിലിംസ്.

ഗംഭീര സിനിമാനുഭവം എന്ന് ഒറ്റ വാക്കിൽ പറഞ്ഞു വക്കാം. തിയേറ്ററിൽ തന്നെ കാണേണ്ട സിനിമ.

ഇനി മൂത്തോനും, ഒടിയനും, ചാത്തന്മാരുമൊക്കെ വരാനുള്ള കാത്തിരിപ്പാണ്.

©bhadran praveen sekhar

സ്വാഗും സ്റ്റൈലും പോതും !!

ലോകേഷ് - തലൈവർ ഒരുമിക്കുന്ന പടം എന്ന വിശേഷണം തന്നെയായിരുന്നു 'കൂലി'യുടെ ആദ്യത്തെ ഹൈപ്പ് ..അതിലേക്ക് മറ്റു സൂപ്പർ സ്റ്റാർസിന്റെ കാസ്റ്റിങ് കൂടിയായപ്പോൾ ആ ഹൈപ്പ് ഇരട്ടിച്ചു. അമ്മാതിരി ഹൈപ്പിനൊത്ത പടമായില്ല എന്ന് സമ്മതിക്കുമ്പോഴും വ്യക്തിപരമായി 'കൂലി' എന്നെ നിരാശപ്പെടുത്തിയില്ല.

സമീപ കാലത്ത് ഹൈപ്പടിച്ചു വന്ന് അടപടലം നിരാശപ്പെടുത്തിയ 'കങ്കുവ', 'റെട്രോ', 'തഗ് ലൈഫ്' പോലുള്ള സിനിമകളൊക്കെ വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ 'കൂലി' എന്ത് കൊണ്ടും പൈസ വസൂൽ പടമാണ്.

നാളിതു വരെയുള്ള ലോകേഷ് പടങ്ങളിൽ കണ്ടു പരിചയിച്ച കഥാപാത്രങ്ങളും, അവരുടെ തൊഴിലിടങ്ങളും, പരസ്പ്പര വൈര്യവും, പോരാട്ടങ്ങളുമൊക്കെ തന്നെയാണ് 'കൂലി'യിലും മാറ്റിയവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്.

പാട്ടിനൊപ്പമുള്ള ആക്ഷനും പഴയ സിനിമാ റഫറൻസുകളുമൊക്കെ ഇവിടെയും കാണാം.

ലോകേഷ് യൂണിവേഴ്‌സിലെ നായക - പ്രതിനായക പോരാട്ടങ്ങളിൽ യുക്തി തിരയുന്നത് യുക്തിരഹിതമാണെന്നിരിക്കെ സ്‌ക്രീനിൽ കാണുന്ന കാഴ്ചകളിലേക്ക് കണക്ട് ആയാൽ സിനിമക്കൊപ്പം സഞ്ചരിക്കുക എന്നത് മാത്രമാണ് ചെയ്യാനുള്ളത്. അങ്ങിനെയാണ് 'കൂലി' ആസ്വദിച്ചതും.

രജിനികാന്തിനെ വച്ച് ഒരു മാസ്സ് പടം ചെയ്യുക എന്നതിനപ്പുറത്തേക്ക് അതിനൊത്ത കെട്ടുറപ്പുള്ള തിരക്കഥയൊരുക്കാനൊന്നും ലോകേഷ് ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല എന്നത് സത്യമാണെങ്കിലും സ്ക്രിപ്റ്റിന്റെ പോരായ്മാകളെ ടെക്നിക്കൽ സൈഡിലെ മികവ് കൊണ്ട് മറക്കാൻ ലോകേഷിന് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഫ്ലാഷ് ബാക്ക് സീനുകളിൽ സാങ്കേതിക വിദ്യ കൊണ്ട് പഴയ രജിനികാന്തിനെ പുനരവതരിപ്പിച്ചതൊക്കെ ഗംഭീരമായിരുന്നു. പവർ ഹൌസുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഫ്ലാഷ് ബാക്ക് സ്റ്റോറിക്ക് തിരക്കഥയിൽ കുറച്ചധികം പ്രാധാന്യം കൊടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു പോയി.

സത്യരാജ്- രജിനികാന്ത് കോംബോയിലെ രാജശേഖരൻ - ദേവ സൗഹൃദത്തിന്റെ ആഴമൊക്കെ പ്രേക്ഷകന് ഊഹിക്കാൻ മാത്രമുള്ള അവസരണമാണുള്ളത്.

'കുബേര' യിലെ ക്ഷീണിത പ്രകടനത്തിലൂടെ നൽകിയ നിരാശ 'കൂലി'യിലെ സൈമണിലൂടെ നാഗാർജ്ജുന നികത്തി തന്നു. സൈമൺ ആയി നാഗാർജ്ജുന തിളങ്ങി.

ഉപേന്ദ്രയുടെ സ്‌ക്രീൻ പ്രസൻസും അദ്ദേഹത്തിന് കൊടുത്ത ബിജിഎമ്മും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.

ശ്രുതി ഹാസനു കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലായിരുന്നു. പ്രീതി - ദേവ കഥാപാത്രങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ഇമോഷണൽ കണക്ഷൻസ് ഒന്നും വർക് ഔട്ട് ആയില്ല. ആ രണ്ടു കഥാപാത്രങ്ങളുടെ കണക്ഷൻ കഥ കൂടുതൽ പറയാൻ പോയാൽ 'കൂലി' 'കൗരവ'രുമായി ലയിക്കേണ്ടി വരുമല്ലോ എന്ന് ഓർത്തു പോയി.

ശ്രുതി ഹാസനേക്കാൾ 'കൂലി' യിൽ സ്‌കോർ ചെയ്തത് രചിതാ റാം ആണെന്ന് പറയാം.

ദാഹയുടെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ പ്രതികാരവും ശത്രുതയുമല്ല ബിസിനസ്സാണ് താൽപ്പര്യം എന്നത് വ്യക്തമാണെന്നിരിക്കെ സൂര്യയുടെ റോളക്സ് പോലൊരു വേഷവുമായി ആമിർ ഖാന്റെ ദാഹയെ താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നതിനോട് യോജിപ്പില്ല. ഒരിത്തിരി കോമിക് മാനറിസത്തിൽ ആ കഥാപാത്രത്തെ അവതരിപ്പിച്ചത് നന്നായി എന്നാണ് അഭിപ്രായം.

ആമിർ ഖാൻ - രജിനികാന്ത് - ഉപേന്ദ്ര കോംബോ സീൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.

വില്ലനായിട്ടുള്ള സൗബിന്റെ മുഴുനീള പ്രകടനം ഗംഭീരമെന്ന് തോന്നിക്കുമ്പോഴും ഇടക്ക് പല സീനിലും വെള്ളി വീഴുന്നുണ്ട്. അത്തരം ചെറിയ കല്ല് കടികൾ ഒഴിവാക്കിയാൽ, പ്രധാന വില്ലന്മാരെക്കാൾ സൗബിന്റെ ദയാൽ തന്നെയാണ് 'കൂലി'യിൽ ആദ്യാവസാനം വരെ ഒരു ഹീറോ -വില്ലൻ ചെയ്‌സിങ് മൂഡ് ഉണ്ടാക്കുന്നത്.

അനിരുദ്ധിന്റെ മ്യൂസിക്കും, ഗിരീഷ് ഗംഗാധരന്റെ ഛായാഗ്രഹണവും, അൻപ് -അറിവിന്റെ ആക്ഷൻസും , ഫിലോമിൻ രാജിന്റെ എഡിറ്റിങ്ങും എല്ലാം കൂടെയാകുമ്പോൾ തിയേറ്റർ ആസ്വാദനത്തിൽ 'കൂലി' ചടുലമാണ്.

ഹൈപ്പ് അടിച്ചു നിരാശപ്പെടുത്തിയ സിനിമകളുടെ കൂട്ടത്തിലേക്ക് എന്തായാലും 'കൂലി'യെ ചേർക്കുന്നില്ല.

©bhadran praveen sekhar

അടിമുടി രസികൻ പടം !!

ഒരു ഹൊറർ സിനിമയുടെ മൂഡ് സൃഷ്ടിച്ചു കൊണ്ടുള്ള ഗംഭീര തുടക്കവും, ആദ്യാവസാനം വരെ അതേ മൂഡ് നില നിർത്തി കൊണ്ട് കഥയിലേക്ക് ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന സിറ്റുവേഷണൽ കോമഡികളുമാണ് 'സു ഫ്രം സോ' യെ ക്ലീൻ എന്റെർറ്റൈനെർ ആക്കുന്നത്.

ഹൊറർ മൂഡ് സൃഷ്ടിക്കുന്നു എന്നതിനപ്പുറത്തേക്ക് ഇത് ഒരു ഹൊറർ പടമാകുന്നില്ല. കാരണം സിനിമയിലെ ഹൊറർ സീനുകൾക്ക് ലോജിക്ക് ഉണ്ട്.

ഒരു കാലത്തെ മലയാള സിനിമകളിൽ കണ്ടു ശീലിച്ച ഗ്രാമീണ കഥാ പരിസരങ്ങളും തനി നാടൻ കഥാപാത്രങ്ങളുമൊക്കെ കന്നഡയുടെ സാംസ്കാരികതയിൽ പുനരവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഫീലുണ്ട് 'സു ഫ്രം സോ'ക്ക്.

രാജ് ബി ഷെട്ടിയെ ഒഴിച്ച് നിർത്തിയാൽ സിനിമയിലെ ബഹുഭൂരിപക്ഷം നടീ നടന്മാരെയും മുൻപെവിടെയും കണ്ടതായി പോലും ഓർക്കുന്നില്ല. എന്നിട്ടും അവരൊക്കെ സിനിമയിൽ ആദ്യാവസാനം വരെ നിറഞ്ഞാടുകയാണ്.

സത്യൻ അന്തിക്കാട് സിനിമകളിൽ ഇന്നസെന്റും, മാമുക്കോയയും, ഒടുവിലാനും, ബഹദൂറും , ശങ്കരാടിയും, നെടുമുടിയും, മീനയും, കെ.പി.എ.സി ലളിതയുമടക്കമുള്ള ആർട്ടിസ്റ്റുകൾ പകർന്നാടിയ നാടൻ കഥാപാത്രങ്ങളെ സിനിമ കാണുമ്പോൾ ഓർത്തു പോയി.

ഹൊറർ മൂഡിൽ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി കോമഡി ട്രാക്കിൽ രസകരമായി കഥ പറഞ്ഞു പോകുന്ന അതേ സിനിമയിലേക്ക് പ്രണയവും ആക്ഷനും വൈകാരിക രംഗങ്ങളുമൊക്കെ മനോഹരമായി തുന്നി ചേർത്തപ്പോൾ സിനിമ മറ്റൊരു തലത്തിലെത്തുന്നുണ്ട്.

സിനിമയുടെ കാതലിനെ ഉൾക്കൊണ്ട ഛായാഗ്രഹണവും പാട്ടുകളുമെല്ലാം ശ്രദ്ധേയമായി.

പേരറിയാത്ത നടീനടന്മാരാണെന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ..പക്ഷേ ഈ സിനിമ കഴിയുമ്പോൾ അവരെയൊക്കെ അതാത് കഥാപാത്രങ്ങളുടെ പേരിൽ തന്നെയാകും നമ്മൾ ഓർക്കാൻ പോകുന്നത്. അക്കൂട്ടത്തിൽ എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ രവിയണ്ണ ഒന്നാമത് ഉണ്ടാകും.

മലയാളത്തനിമയുള്ള കന്നഡ സിനിമ സമ്മാനിച്ചതിന് ജെ.പി തുമിനാടിനു നന്ദി !!

©bhadran praveen sekhar

അനുഭവപ്പെടുത്തലുകളില്ലാത്ത സുമതി വളവ് !!

തിരുവനന്തപുരത്തെ ഉൾഗ്രാമ പ്രദേശമായിരുന്ന പാലോടിൽ 1953 കാലത്ത് നടന്ന സുമതി കൊലക്കേസിന് ശേഷമായിരുന്നു എല്ലാത്തിന്റെയും തുടക്കം. സുമതി കൊല ചെയ്യപ്പെട്ട വളവിനെ 'സുമതി വളവ്' എന്ന് വിളിച്ചു തുടങ്ങുന്നതോടൊപ്പം ആ വളവ് ഒരു പ്രേത ബാധിത പ്രദേശമായി പലരും പറയാൻ തുടങ്ങി.

സ്വന്തം കാമുകനാൽ ചതിക്കപ്പെടുകയും ക്രൂരമായി കൊല്ലപ്പെടുകയും ചെയ്ത ഗർഭിണിയായിരുന്ന സുമതിയുടെ പ്രേതം ആ വളവിലൂടെ പോകുന്നവരെയൊക്കെ ഉപദ്രവിക്കുന്നു, അപകടപ്പെടുത്തുന്നു എന്നൊക്കെയുള്ള കഥകളിലൂടെയാണ് 'സുമതി വളവ്' കുപ്രസിദ്ധി നേടിയത്.

ഒരു യഥാർത്ഥ സംഭവവും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്ന കുറെ കെട്ടുകഥകളുമൊക്കെയായായി ഒരു ഹൊറർ പടത്തിനു വേണ്ട സാധ്യതകൾ ഏറെയുണ്ടായിരുന്ന പ്ലോട്ട് തന്നെയായിരുന്നു 'സുമതി വളവി'ന്റേത്. പക്ഷെ തിരക്കഥയുടെ കാര്യത്തിലായാലും അവതരണത്തിലായാലും

അടപടലം പാളിപ്പോയെന്നാണ് തോന്നിയത്.

യാതൊരു വിധ അനുഭവപ്പെടുത്തലുകളുമില്ലാത്ത കുറേ സീനുകൾ. ഡയലോഗുകൾ തൊട്ട് കഥയിലും കഥാപാത്രങ്ങളിലും അവരുടെ ഭാവ പ്രകടനങ്ങളിലും വരെ കൃത്രിമത്വം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പോലെ ഒരു അവസ്ഥ.

ഹൊററിൽ തുടങ്ങി മിത്തിലൂടെ സഞ്ചരിപ്പിച്ചു കോമഡിയടിപ്പിച്ചു റൊമാൻസ് കളിച്ചു ആക്ഷനിൽ കലക്കി ഒടുക്കം ഫീൽ ഗുഡാക്കി കൊണ്ട് ടൈൽ എൻഡിൽ ട്വിസ്റ്റ് ഇട്ട് രോമാഞ്ചിഫിക്കേഷൻ ഉണ്ടാക്കാമെന്ന പോലെ എന്തോ ഒരു പ്ലാൻ ആയിരുന്നിരിക്കാം. പക്ഷേ അത് ഒട്ടും ബോധ്യപ്പെട്ടില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല ക്ലിഷേയുടെ കൈ കൊട്ടി കളിയും തിരുവാതിരയും കൂടിയായപ്പോൾ എല്ലാം കൊണ്ടും വൻ ശോകം.

'സുമതി വളവ്' എന്ന പേരിനോടെങ്കിലും അൽപ്പം നീതി പുലർത്തേണ്ടിയിരുന്നു സിനിമ.

ഡാൻസ് മാസ്റ്റർ വിക്രം പറഞ്ഞത് പോലെ ഡാൻസ് നടക്കുമ്പോൾ പുക നിറച്ചിട്ടോണം ..ഒരു സാധനം പോലും ആൾക്കാര് കാണരുത്.. ഏതാണ്ട് അത് പോലെ രാത്രി സീനുകളിൽ മൊത്തം ഒരു നീലിപ്പും അതിനിടയിൽ നിറയുന്ന കുറേ പുകയും മാത്രമാണ്. ഒക്കെ ഹൊററിനു വേണ്ടിയായിരുന്നല്ലോ എന്ന് ആലോചിക്കുമ്പോഴാണ്.

ഒരു ആശ്വാസത്തിന് പറയാണെങ്കിൽ - രഞ്ജിൻ രാജിന്റെ പാട്ടുകൾ കൊള്ളാം . "ശോകം വേണ്ടാ ..മൂകം വേണ്ടാ ..കൂട്ടായി ഞങ്ങളില്ലേ .." പാട്ടും . പിന്നെ "ഒറ്റ നോക്ക് കൊണ്ട് ഞാൻ തൊട്ട് തൊട്ട് നിന്ന്' എന്ന പാട്ടും .. രണ്ടും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.

©bhadran praveen sekhar

ജാനകി വി. vs സ്റ്റേറ്റ് ഓഫ് കേരള

"സത്യമല്ല ..തെളിവുകൾ ജയിക്കുന്ന സ്ഥലമാണ് കോടതി. !!"

സിനിമയിലെ ഈ ഡയലോഗ് വളരെ കൃത്യമാണ്. പല കേസുകളിലും സത്യം ജയിച്ചു, നീതി നടപ്പിലായി എന്ന് പറയുമ്പോഴും കോടതിയിൽ സമർപ്പിക്കപ്പെടുന്ന തെളിവുകളാണ് കേസിന്റെ ജയാ പരാജയം നിശ്ചയിക്കുന്നത്.

ഫ്രാങ്കോ മുളക്കൽ കേസിനെ അനുസ്മരിപ്പിച്ചു കൊണ്ടുള്ള സിനിമയുടെ തുടക്കം അഡ്വക്കേറ്റ് ഡേവിഡ് ആബേൽ ഡോണാവാന്റെ കാരക്ടർ എന്താന്നെന്ന് വെളിപ്പെടുത്താനാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. സഭക്കും വിശ്വാസത്തിനുമൊന്നും എതിരല്ലെങ്കിലും A Good Lawyer is a Bad Christian എന്ന് തെളിയിക്കുന്നു ഡേവിഡ് ആബേൽ.

സാധാരണഗതിക്ക് സൂപ്പർ സ്റ്റാറുകളുടെ ഇൻട്രോ സീനിന് കൊടുക്കാറുള്ള പഞ്ചൊന്നും ഡേവിഡ് ആബേലിന്റെ രംഗപ്രവേശത്തിൽ കണ്ടു കിട്ടിയില്ല. ആ കഥാപാത്രത്തിന് പിന്നീട് ഒരു ഓളം ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റുന്നത് കോടതിയിൽ എത്തുമ്പോഴാണ്. ആ സീനുകളിലെല്ലാം സുരേഷ് ഗോപി തിളങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.

ഭരത് ചന്ദ്രന്റെയും ലാൽ കൃഷ്ണ വിരാടിയാരുടേയുമൊക്കെ പൂർവ്വകാല പ്രകടനങ്ങളുമായി തട്ടിച്ചു നോക്കാൻ പറ്റുന്ന SG ഷോ അല്ലെങ്കിൽ കൂടിയും സിനിമയിൽ ഡേവിഡ് ആബേൽ അഡ്വക്കേറ്റിന്റെ സ്‌ക്രീൻ സ്പേസ് സുരേഷ് ഗോപി അനായാസേന പിടിച്ചു വാങ്ങുന്നുണ്ട്.

അതേ സമയം പത്രക്കാരോടൊക്കെ സംസാരിക്കുന്ന സീനിൽ ശരിക്കുമുള്ള സുരേഷ് ഗോപി സംസാരിക്കുന്ന അതേ ശൈലിയാണ് ഡേവിഡ് ആബേലും പിന്തുടരുന്നത്. അഭിനയമില്ലാത്ത ഒരു സീൻ പോലെ തോന്നി അത്.

സുരേഷ് ഗോപിയുടെ സ്റ്റാർഡം മാത്രം കണക്കിലെടുത്തു കൊണ്ട് ചിട്ടപ്പെടുത്തിയ ആക്ഷൻ സീനുകൾ സിനിമയിൽ അധിക പറ്റായി അനുഭവപ്പെട്ടു. മേൽപ്പറഞ്ഞ സീനുകൾ ഒഴിച്ച് നിർത്തിയാൽ ഡേവിഡ് ആബേലായി SG തന്റെ റോൾ വൃത്തിക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

ചിന്താമണി കൊലക്കേസിനെ ഓർമിപ്പിക്കുന്ന ചില കഥാഗതികൾ ഉണ്ടെങ്കിലും ജാനകിയുടെ കേസ് വേറെ തന്നെയാണ്.

അനുപമ പരമേശ്വരന്റെ പ്രകടനം കൊള്ളാമായിരുന്നു. പക്ഷേ ചിന്താമണിയോടെന്ന പോലെ ഒരു ഇമോഷണൽ കണക്ഷൻ ജാനകിയുമായി നമുക്ക് ഉണ്ടാകാതെ പോകുന്നുണ്ട്.

ആറ്റിട്യൂഡിനും ഡയലോഗിനും അഭിനയവുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ല എന്ന് തെളിയിക്കുന്ന സ്ഥായീ ഭാവം കൊണ്ട് മാധവ് സുരേഷ് മൊത്തത്തിൽ വെറുപ്പിച്ചു. റിയാക്ഷൻ സീനുകളൊക്കെ കാണുമ്പോൾ പച്ചാളം ഭാസി സരോജ് കുമാറിനോട് പറഞ്ഞ ഡയലോഗ് ഓർത്തു പോകും.

പോലീസ് വേഷത്തിൽ അസ്‌കർ അലിക്കൊന്നും ശോഭിക്കാനായില്ല.

അതേ സമയം പോലീസ് വേഷത്തിൽ യദുകൃഷ്ണൻ നല്ല പ്രകടനമായിരുന്നു.

ഗർഭിണിയായ വക്കീൽ കഥാപാത്രത്തിലെത്തിയ ശ്രുതി രാമചന്ദ്രന്റെ പ്രകടനവും ശ്രദ്ധേയമായിരുന്നു.

ജിബ്രാന്റെ ബാക് ഗ്രൗണ്ട് സ്കോറും പാട്ടുമൊക്കെ ഗംഭീരമായിരുന്നു. പക്ഷെ സിനിമയുടെ കഥാ സാഹചര്യങ്ങളിലേക്ക് അതൊന്നും വേണ്ട വിധം ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നില്ല. എന്തിനാണ് ഈ സമയത്ത് ഇത്രേം പാട്ടുകൾ എന്ന് ചിന്തിച്ചു പോകും.

കേരളാ പൊളിറ്റിക്‌സും കക്ഷി രാഷ്ട്രീയവുമൊക്കെ മുൻപും പല സിനിമകളിൽ ആക്ഷേപിക്കപ്പെട്ടിട്ടും വിമർശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുമുണ്ട്. പക്ഷെ അതിലൊക്കെ ആ സിനിമയുടെ കഥയുമായോ കഥാപാത്ര സൃഷ്ടികളുമായോ എന്തെങ്കിലും ഒരു കണക്ഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇടത് പക്ഷത്തിന് ഒട്ടും സമരസപ്പെടാൻ പറ്റാത്ത 'ലെഫ്റ്റ് റൈറ്റ് ലെഫ്റ്റ്' സിനിമയിൽ പോലും ആ കണക്ഷൻ ഉണ്ട്.

പക്ഷെ ഈ സിനിമയിൽ പോലീസിന്റെ പിടിപ്പ് കേടിനെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന വേളയിലും, ക്ലൈമാക്സ് സീനുകളിലുമൊക്കെ അനാവശ്യമായി കേരള രാഷ്ട്രീയത്തെയും സർക്കാരിനെയും വലിച്ചിഴക്കുന്നത് എന്തിനാണെന്ന് മനസ്സിലായില്ല.

ജാനകി കേസിന്റെ വിധി പറച്ചിൽ സീനിൽ കേരള സർക്കാരിനെ പ്രതിക്കൂട്ടിലാക്കുന്നതിനായി പടച്ചു വിട്ട ന്യായ വാദങ്ങൾക്ക് ഒന്നിനും സിനിമയിൽ യാതൊരു പ്രസക്തിയും അനുഭവപ്പെട്ടില്ല.

ഭാരതീയ സംസ്ക്കാരത്തെ പറ്റിയും മലയാളിയുടെ കുടുംബമഹിമയെ കുറിച്ചുമൊക്കെ വാചാലനാകുന്ന പബ്ലിക് പ്രോസിക്യൂട്ടറെ 'ഭരണഘടന' ഉയർത്തി പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഡേവിഡ് ആബേൽ വായടപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ആ ഒരൊറ്റ കാരണം ഒഴിച്ചാൽ സെൻസർ ബോർഡിലെ ഏമാന്മാർക്ക് ഈ സിനിമയോട് തോന്നിയ വൈരാഗ്യം എന്തിനായിരുന്നു എന്ന് ഒരു പിടിയും കിട്ടിയിട്ടില്ല.

©bhadran praveen sekhar

Sector 36

നോയ്ഡയിൽ അരങ്ങേറിയ കൊലപാതക പരമ്പരയാണ് സിനിമയുടെ ഇതിവൃത്തം എന്നൊക്കെ പറയുമ്പോൾ സ്വാഭാവികമായും നമ്മൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ചില സംഗതികൾ ഉണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു ക്രൈം ത്രില്ലർ സിനിമയിൽ ഒഴിച്ച് കൂടാനാകാത്ത ചേരുവകൾ എന്ന് നമ്മൾ വിചാരിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ. എന്നാൽ Sector 36 ലേക്ക് വന്നാൽ അതൊരു പൊളിച്ചെഴുത്താണ്.

ഇവിടെ കുറ്റകൃത്യം വിശദീകരിക്കപ്പെടുന്നു. അന്വേഷണം വേണ്ട രീതിയിൽ നടക്കുന്നില്ല. ഇരകൾക്ക് നീതി കിട്ടുന്നില്ല. പോലീസിലാകട്ടെ ഒരാൾക്കും ഹീറോ പരിവേഷവുമില്ല. യഥാർത്ഥ വേട്ടക്കാർ സിസ്റ്റത്തിന്റെ പഴുതുകളിൽ കൂടി രക്ഷപ്പെടുന്നു .

എന്നിട്ടും ഈ സിനിമയുമായി നമ്മൾ കണക്ട് ആയിപ്പോകുന്നത് വിവരിക്കപ്പെടുന്ന കേസിന്റെ ഭീകരത കൊണ്ടാണ്. ഇവിടെ ത്രില്ലടിപ്പിക്കുന്ന സിനിമാറ്റിക് മുഹൂർത്തങ്ങളില്ല. പകരം കേസിന്റെ സാമൂഹിക യാഥാർഥ്യത്തെ നിരാശയോടെ അംഗീകരിക്കേണ്ടി വരും.

'Sector 36' ന്റെ ഹൈലൈറ്റ് എന്നത് വിക്രാന്ത് മസ്സി - ദീപക് ഡോബ്രിയാൽ ടീമിന്റെ പ്രകടനമാണ് .

താൻ നടത്തിയ കൊലപാതക പരമ്പരയെ യാതൊരു കുറ്റബോധമോ ഭയമോ ഇല്ലാതെ അഭിമാനത്തോടെ വിശദീകരിക്കുന്ന ദൈർഘ്യമേറിയ സീനിൽ പ്രേം സിംഗിന്റെ ശരീര ഭാഷയും നോട്ടവും ചിരിയുമൊക്കെ പടർത്തുന്ന ഭീകരത

വിക്രാന്ത് മസ്സിയുടെ കരിയറിലെ മികച്ച അഭിനയ മുഹൂർത്തങ്ങളായി മാറുന്നു.

അതേ സീനിൽ വിക്രാന്തിന് അഭിമുഖമായി ഒരേ ഇരുപ്പാണ് ദീപക് ഡോബ്രിയാൽ. ഒരു പോലീസുകാരൻ എന്ന നിലക്ക് ഈ കേസിൽ അയാൾ ചോദിക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്ന ചോദ്യങ്ങളൊക്കെയും അപ്രസക്തമായ അവസ്ഥ. ഒറ്റയാൾ പ്രകടനം കൊണ്ട് വിക്രാന്ത് സ്‌കോർ ചെയ്തു പോകുന്ന അതേ സീനിൽ റിയാക്ഷനുകൾ കൊണ്ട് ദീപക് മറ്റൊരു അഭിനയക്കളരി ഒരുക്കുന്ന ഗംഭീര കാഴ്ച.

©bhadran praveen sekhar

Squid Game - Season 3 - Episodes 6

സീസൺ 2 ൽ എന്തൊക്കെ മിസ്സായിരുന്നോ അതൊക്കെ മൂന്നാം സീസണിൽ ഗംഭീരമായി ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.

കേന്ദ്ര കഥാപാത്രങ്ങൾ തമ്മിലുളള വൈകാരിക ബന്ധങ്ങളൊക്കെ കൃത്യമായി പ്രേക്ഷകരിലേക്ക് എത്തും വിധമുള്ള അവതരണം.

മത്സരാർത്ഥികളുടെ മാനസികാവസ്ഥകളും പിരിമുറുക്കങ്ങളും അവരുടെ മൈൻഡ് ഗെയിമുമൊക്കെ ഈ സീസണിന്റെ ത്രില്ല് നിലനിർത്തി. ത്രില്ലിനെക്കാൾ ഇമോഷണൽ ആണ് പല സീനുകളും..കഥാപാത്ര പ്രകടനങ്ങൾ കൊണ്ടും ശ്രദ്ധേയം.

എല്ലാം കൊണ്ടും രണ്ടാം സീസണിന്റെ നിരാശയെ പാടെ തീർത്തു തന്നു ഈ സീസൺ .

വില്ലന്റെ ആംഗിളിൽ കൂടി കഥ പറഞ്ഞു അവസാനിപ്പിക്കുമ്പോഴും ഈ അപകടം പിടിച്ച കളി ഇനിയും തുടരുമെന്ന് കരുതേണ്ടി വരുന്നു .

©bhadran praveen sekhar

Squid Game - Season 2 - Episodes 7

ഫസ്റ്റ് സീസണിന്റെ ഏഴയലത്ത് എത്തിയില്ല. ഫസ്റ്റ് സീസൺ കാണുമ്പോൾ അനുഭവപ്പെട്ട Game ന്റെ ഭീകരത, കഥാപാത്രങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ഇമോഷണൽ കണക്ഷൻസ്, അവരുടെ വേറിട്ട മാനസികാവസ്ഥകൾ അടക്കം പലതും ഈ സീസണിൽ കണ്ടു കിട്ടുന്നില്ല.

കഴിഞ്ഞ തവണ പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചിടത്ത് നിന്നുള്ള തുടക്കമൊക്കെ നന്നായെങ്കിലും പിന്നീടുള്ള എപ്പിസോഡുകളിൽ മുഷിവ് അനുഭവപ്പെട്ടു.

ആദ്യത്തെ സീസണിലെ മത്സരാർത്ഥികളെയൊക്കെ വച്ചു ഓർക്കുമ്പോൾ ഈ സീസണിൽ അതും ശോകമാണ്.

ഈ സീസണിലെ ഗെയിമുകളിൽ നമ്പർ അനുസരിച്ചു ഗ്രൂപ്പ് ഉണ്ടാക്കുന്ന കളി മാത്രമാണ് ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്. അവിടുന്നങ്ങോട്ട് ആണ് രണ്ടാം സീസണിന് ഒന്ന് അനക്കം വച്ചത് പോലും.

Game ൽ തുടങ്ങി വോട്ടെടുപ്പും വെടി വെപ്പുമൊക്കെയായി ഈ സീസൺ വേറൊരു റൂട്ടിലേക്കാണ് കഥ കൊണ്ട് പോകുന്നത്.

നായകന്റെ ലക്ഷ്യത്തിനും ഈ സീസണും തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധവുമില്ല എന്ന് പറയേണ്ടി വരും .. ആ തലത്തിൽ ഇതിൽ നായകനെക്കാൾ സ്കോർ ചെയ്തത് വില്ലനാണ് എന്ന് പറയാം..നൈസായിരുന്നു വില്ലന്റെ ഗെയിം സ്ട്രാറ്റജി.

ഈ സീസൺ പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചിടത്തും ഒരു പൂർണ്ണതയില്ല.There’s no stopping the game.. എന്ന പോലെ തന്നെ ആയി കാര്യങ്ങൾ.

ആഹ്.. ഇനി മൂന്നാം സീസണിൽ നില മെച്ചപ്പെടുത്തുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാം.

©bhadran praveen sekhar

പിടിച്ചിരുത്തുന്ന 'റോന്ത്' !!

നെടുനീളൻ ഡയലോഗുകളും ആക്ഷനും ഹീറോയിസവുമൊക്കെയായി നമ്മൾ കണ്ടു ശീലിച്ച പോലീസ് കഥാപാത്രങ്ങളിൽ നിന്ന് വിഭിന്നമായി റിയലിസ്റ്റിക് പോലീസ് ജീവിതങ്ങളാണ് ഷാഹി കബീറിയൻ സിനിമകളുടെ പ്രധാന ആകർഷണം. അതിന്റെ തുടർച്ച തന്നെയാണ് 'റോന്ത്‌'.

ജോസഫും, പ്രവീൺ മൈക്കലും, മണിയനും, സുനിതയും അടക്കമുള്ള പോലീസ് കഥാപാത്രങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് തന്നെയാണ് 'റോന്തി'ലെ യോഹന്നാനും, ദിൻനാഥുമൊക്കെ കയറി വരുന്നതെങ്കിലും എല്ലാം ഒന്നിനൊന്ന് വ്യത്യസ്തമായ പോലീസ് ജീവിത കഥകളായി തന്നെ അടയാളപ്പെടുന്നു.

ഒരു പോലീസ് സ്റ്റേഷനും, ഒരൊറ്റ രാത്രിയിലെ സംഭവ വികാസങ്ങളും, അതൊക്കെ നേരിടേണ്ടി വരുന്ന കേന്ദ്ര കഥാപാത്രങ്ങളുടെ വേറിട്ട മാനസിക സാഹചര്യങ്ങളും, വൈകാരികതയുമൊക്കെ ഇഴ ചേർന്ന് കിടക്കുന്ന കഥാ വഴികൾ.

ഷാഹി കബീറിന്റെ തിരക്കഥ തന്നെയാണ് 'റോന്തി'ന്റെ നട്ടെല്ല്.

കേന്ദ്ര കഥാപാത്രങ്ങളായ എസ്.ഐ യോഹന്നാനും, CPO ദിൻ നാഥിനുമൊപ്പം പോലീസ് ജീപ്പിൽ നമ്മളും റോന്ത് ചുറ്റാൻ പോകുന്ന ഒരു ഫീലാണ് സിനിമയുടെ പ്രധാന ആസ്വാദനം.

ഒരു പോലീസ് സ്റ്റേഷനിലെ സ്വാഭാവികമായ പ്രവർത്തന രീതികൾ കാണിച്ചു തുടങ്ങി രാത്രികാലങ്ങളിൽ നമ്മൾ ഉറങ്ങി കിടക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് ചുറ്റുമുള്ള എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങളിൽ പോലീസിന്റെ ഇടപെടലുകൾ നടക്കുന്നു എന്നതിന്റെ സൂക്ഷ്മമായ അവതരണം.

പോലീസും പോലീസിങ്ങും രണ്ടാണ് എന്ന് നമ്മളെ കൃത്യമായി ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നു സിനിമ.

പോലീസ് ജീപ്പിലുള്ള റോന്ത് ചുറ്റലും രാത്രി കാല സീനുകളുമൊക്കെ മികവാർന്ന രീതിയിൽ ആവിഷ്‌ക്കരിച്ച ഛായാഗ്രഹണമായിരുന്നു മനേഷ് മാധവന്റേത്.

പോലീസിന്റെ രാത്രി കാല റോന്ത് ചുറ്റലിന് ഒരു ഹൊറർ ടച് കൊണ്ട് വന്നതും, ഉള്ളുലക്കുന്ന കാഴ്ചകളെ ക്രൈമിന്റെ അതി പ്രസരമില്ലാതെ ദൃശ്യവത്ക്കരിച്ചതുമൊക്കെ ശ്രദ്ധേയമായി തോന്നി. അനിൽ ജോൺസണിന്റെ പശ്ചാത്തല സംഗീതവും അതിനോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുന്നതാണ്.

ദിലീഷ് പോത്തൻ - റോഷൻ മാത്യു ടീമിന്റെ പ്രകടനങ്ങൾ എടുത്തു പറയേണ്ടതാണ്. DYSP ജേക്കബിന്റെ വേഷത്തിൽ അരുൺ ചെറുകാവിലും, ദിലീഷ് പോത്തന്റെ ഭാര്യയുടെ വേഷത്തിൽ ലക്ഷ്മി മേനോനും ശ്രദ്ധേയമായി. അത് പോലെ ഒരൊറ്റ സീനിൽ വന്നു പോകുന്ന പല കഥാപാത്രങ്ങളും പേരില്ലാതെ തന്നെ മനസ്സിൽ തങ്ങി നിൽപ്പുണ്ട്.

'നായാട്ട്' സിനിമയിലെ പോലീസ് കഥാപാത്രങ്ങളായ പ്രവീൺ മൈക്കലിന്റെയും സുനിതയുടേയുമൊക്കെ റഫറൻസ് ഈ സിനിമയിലേക്ക് ബന്ധപ്പെടുത്തി കണ്ടപ്പോൾ ഷാഹി കബീർ സിനിമകളിലെ പോലീസ് കഥാപാത്രങ്ങൾ മറ്റൊരു കഥാപശ്ചാത്തലത്തിൽ സമീപ ഭാവിയിൽ ഒന്നിച്ചു പ്രത്യക്ഷപ്പെടാനുള്ള സാധ്യതകളെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചു പോയി.

എന്തായാലും ഷാഹി കബീറിന്റെ തൂലികയിലൂടെ ഇനിയും പുതിയ പോലീസ് കഥാപാത്രങ്ങൾ വരട്ടെ, ആ പോലീസ് യൂണിവേഴ്‌സ് കൂടുതൽ വലുതാകട്ടെ. അഭിനന്ദനങ്ങൾ. !!

©bhadran praveen sekhar

ആഭ്യന്തര കുറ്റവാളി

നമ്മുടെ നീതി ന്യായ വ്യവസ്ഥയിൽ സ്ത്രീകൾക്ക് കിട്ടുന്ന പരിഗണനകളൊന്നും പുരുഷന് കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ എന്ന ആൺ പരിഭവങ്ങളിൽ നിന്നാണ് 'ആഭ്യന്തര കുറ്റവാളി'യുടെ വൺ ലൈൻ രൂപപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്. സ്ത്രീ സംരക്ഷണ നിയമങ്ങൾ പുരുഷന് എതിരെയുള്ള ആയുധമെന്നോണം പ്രയോഗിച്ച സമീപ കാല വാർത്തകൾ കൂടി കണക്കിലെടുക്കുമ്പോൾ ഇങ്ങിനെയൊരു വേർഷനിലെ കഥ പറച്ചിലിന് പ്രസക്തിയുണ്ട് താനും.

ബോളിവുഡിൽ അജയ് ബഹലിന്റെ സംവിധാനത്തിൽ വന്ന 'Section 375' ഒക്കെ ആ ഗണത്തിൽ ഗംഭീരമായി തോന്നിയ സിനിമയാണ്. പക്ഷേ അതൊന്നും 'ആഭ്യന്തര കുറ്റവാളി'യിൽ നിന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ടതില്ല.

'IPC 498 A' പ്രകാരം ഗാർഹിക പീഡന കേസ് ചുമത്തപ്പെട്ട സഹദേവന്റെ ജീവിതമാണ് 'ആഭ്യന്തര കുറ്റവാളി' യുടെ മെയിൻ പ്ലോട്ട്. സഹദേവനെന്ത് പറ്റി എന്ന് അറിയിച്ചു കൊണ്ടുള്ള വിവരണങ്ങളിൽ കൂടിയാണ് കഥ മുന്നോട്ട് പോകുന്നത്.

പക്ഷേ സഹദേവന്റെ ജീവിത കഥ ഒരു മുഴുനീള സിനിമയിലേക്ക് വിവരിച്ചിടാൻ പാകത്തിൽ നല്ലൊരു തിരക്കഥ ഒരുക്കാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല എന്നതാണ് പ്രധാന പ്രശ്നം . ഏതാനും പത്ര കഷ്ണ വാർത്തകൾ കൊണ്ട് ഏച്ചു കെട്ടി തുന്നിയൊരുക്കിയ ഒരു സിനിമ എന്നേ പറയാൻ പറ്റുന്നുള്ളൂ.

'കെട്ട്യോളാണ് എന്റെ മാലാഖ' യിൽ സ്ലീവാച്ചന്റെ കിടപ്പ് മുറിയിലെ പരക്കം പാച്ചിലിനെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്ന പോലെ ഇവിടെ സഹദേവന്റെ കിടപ്പ്മുറി സീനുകൾ മറ്റൊരു വിധത്തിൽ ചിട്ടപ്പെടുത്തി കാണാം.

പല സീനുകളിലും ടെലി സീരിയൽ നാടകീയത തെളിഞ്ഞു വന്നു. കോടതി സീനുകളിലെ നായകന്റെ ഉപദേശങ്ങളും നിർദ്ദേശങ്ങളുമൊക്കെ ഒരു തരം ക്ലാസ് എടുക്കൽ ലെവലിലേക്ക് പോയി.

കാസ്റ്റിങ്ങിലേക്ക് വരുമ്പോഴും ഇതേ പ്രശ്നമുണ്ട് - പ്രധാനമായും നായികമാർ.

ദൈർഘ്യം കുറഞ്ഞ സീനാണെങ്കിലും സിദ്ധാർഥ് ഭരതന്റെ പ്രകടനം കൂട്ടത്തിൽ ശ്രദ്ധേയമായി.

ഹരിശ്രീ അശോകൻ, ജഗദീഷ്, വിജയകുമാർ അടക്കമുള്ള നടന്മാർക്ക് കൊടുത്ത കഥാപാത്രങ്ങളൊക്കെ വച്ച് നോക്കിയാൽ അവർക്ക് ഗംഭീര റോളാണെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കും. പക്ഷേ ദുർബ്ബലമായ തിരക്കഥയിലൂടെ അത് പറഞ്ഞവതരിപ്പിക്കുന്നിടത്ത് ആ കഥാപാത്രങ്ങൾക്കൊന്നും ഈ സിനിമയിൽ കാര്യമായൊന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്ത അവസ്ഥയാകുന്നുണ്ട്.

ആനന്ദ് മന്മഥൻ - അസീസ് - ആസിഫ് അലി കോംബോ സീനുകൾ പിന്നെയും ഭേദം എന്ന് പറയാം.

'തലവൻ, 'ലെവൽ ക്രോസ്സ്', 'അഡിയോസ് അമിഗോ', 'കിഷ്കിന്ധാകാണ്ഡം', 'രേഖാചിത്രം', 'സർക്കീട്ട്'..അങ്ങിനെ കഴിഞ്ഞ കുറച്ചായി നല്ല രീതിയിൽ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്ന ആസിഫ് അലിയുടെ ഫിലിമോഗ്രാഫിയിൽ 'ആഭ്യന്തരകുറ്റവാളി' യെ ചേർത്ത് വായിക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല.

©bhadran praveen sekhar

നീതിബോധമുള്ള സിനിമാവിഷ്‌ക്കാരം..രാഷ്ട്രീയ പ്രസക്തമായ ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുകൾ !!

ഉണങ്ങാത്ത മുറിവിൽ ഉപ്പ് തേച്ചവർക്ക് നന്ദി പറഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് അനുരാജ് മനോഹർ തന്റെ സിനിമ തുടങ്ങുന്നത്. അതോടൊപ്പം കൂട്ടി വായിക്കാൻ കുന്ദേരയുടെ പ്രശസ്തമായ വാചകവും - The struggle of man against power is the struggle of memory against forgetting.

വർഗ്ഗീസ് എന്ന പേരും, തിരുനെല്ലിക്കാടിന്റെ പരാമർശവുമൊക്കെയായി 'നരിവേട്ട'യുടെ ടൈറ്റിൽ തെളിയും മുന്നേ തന്നെ സിനിമയുടെ കോർ എന്താണെന്ന് ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട് സംവിധായകൻ.

ഈ പോരാട്ടം തുടരണം ..തുടരുക തന്നെ ചെയ്യുമെന്ന് പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ച കമൽ കെ.എമ്മിന്റെ 'പട' യുടെ തുടർച്ചയായിട്ടാണ് 'നരിവേട്ട' കണ്ടത്.

1996 ൽ പാലക്കാട് കളക്ടറെ ബന്ദിയാക്കി കൊണ്ട് ആദിവാസികളുടെ അവകാശങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി 'അയ്യങ്കാളിപ്പട'നടത്തിയ പോരാട്ടത്തിന്റെ ഒരു നേർ സാക്ഷ്യമെന്നോണം ഒരുക്കിയ 'പട'ക്ക് ശേഷം ആദിവാസികൾക്ക് വേണ്ടി നിലകൊണ്ട മറ്റൊരു ഗംഭീര സിനിമ എന്ന് തന്നെ വിശേഷിപ്പിക്കാം 'നരിവേട്ട'യെ.

കാട് ആദിവാസികളുടേതാണ് എന്ന് പറയുമ്പോഴും ഒരു തുണ്ട് ഭൂമിക്ക് പോലും അവകാശവുമില്ലാത്ത ജനതയായി എക്കാലത്തും അവർ അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടിട്ടേ ഉള്ളൂ.

1975 ൽ പേരിനെങ്കിലും നിലവിൽ വന്ന ആദിവാസി ഭൂ നിയമം 1996 ൽ ഒറ്റക്കെട്ടായി കേരള നിയമ സഭയിൽ അട്ടിമറിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ കേരള രൂപീകരണത്തിന് ശേഷമുണ്ടായ ഏറ്റവും പിന്തിരിപ്പൻ ബിൽ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വിമതസ്വരം ഉയർത്താൻ ഒരേ ഒരു ഗൗരിയമ്മ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

നിങ്ങളെന്റെ കറുത്ത മക്കളെ ചുട്ടുതിന്നുന്നോ.. നിങ്ങളവരുടെ കറുത്ത കണ്ണുകൾ ചൂഴ്ന്നെടുക്കുന്നോ..നിങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ കുഴിമാടം കുളംതോണ്ടുന്നോ ? നിങ്ങളോർക്കുക നിങ്ങളെങ്ങനെ നിങ്ങളായെന്ന് .. എന്ന് എഴുതിയ സാക്ഷാൽ കടമ്മനിട്ട പോലും അന്ന് ഭരണകൂടത്തിന്റെ ഭാഗത്തായിരുന്നു.

2003 ലെ മുത്തങ്ങ സമരത്തിലേക്ക് വന്നാൽ സമാനതകളില്ലാത്ത അടിച്ചമർത്തലിനാണ് ആന്റണി സർക്കാർ ഉത്തരവിട്ടത്. അന്നത്തെ വനം വകുപ്പ് മന്ത്രിയായിരുന്ന കെ സുധാകരൻ നടത്തിയ പ്രസ്താവനകളത്രയും ഭരണകൂട ഭീകരതയെ ന്യായീകരിക്കുന്നതായിരുന്നു.

നീതിക്ക് വേണ്ടി ശബ്ദമുയർത്തിയ അയ്യങ്കാളിപ്പടയെയും അതിന്റെ ഭാഗമായവരേയുമൊക്കെ ഭരണകൂടം വേട്ടയാടിയതിന്റെ വിശദാംശങ്ങളിലേക്ക് പോകാതെയാണ് 'പട' അവസാനിക്കുന്നതെങ്കിൽ ഫിക്ഷന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൽ കേരള പോലീസ് മുത്തങ്ങയിൽ നടത്തിയ നരനായാട്ടിന്റെ ഭീകരത എന്താണെന്ന് കാണിച്ചു തന്നു കൊണ്ടാണ് 'നരിവേട്ട' അവസാനിക്കുന്നത്. പ്രേക്ഷകരുടെ മനസ്സിൽ എന്നും ഒരു നീറ്റലായി ഉണ്ടാകും ആ ക്ലൈമാക്സ് സീനുകൾ.

എക്കാലത്തും അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ഒരു ജനതക്ക് വേണ്ടി ..അവരുടെ പോരാട്ടങ്ങളെയും സഹനങ്ങളെയും പൊള്ളുന്ന ദൃശ്യാവിഷ്ക്കാരത്തിലൂടെ അടയാളപ്പെടുത്താൻ സാധിച്ച സിനിമ എന്ന നിലക്ക് 'നരിവേട്ട' യും ചരിത്രത്തിന്റെ ഭാഗമാകുന്നു.

തമിഴ് സിനിമാ ലോകത്ത് വെട്രിമാരനും, പാ രഞ്ജിത്തും, മാരി സെൽവരാജുമൊക്കെ നടത്തി വരുന്ന സാമൂഹിക ബോധമുള്ള കലാപ്രവർത്തനം മലയാള സിനിമകളിലും വേണ്ടുവോളം ഉണ്ടാകേണ്ടതുണ്ട്.

രാഷ്ട്രീയ പ്രസക്തമായ ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുകളിലൂടെ ..ഇത്തരം സിനിമാ പോരാട്ടങ്ങൾ ഇനിയും തുടരട്ടെ !!

അനുരാജ് മനോഹർ - എബിൻ ജോസഫ് ഒരായിരം നന്ദി.. ഒരിക്കലും മറവിയിലാണ്ടു പോകാത്ത വിധം മുത്തങ്ങ സംഭവത്തെ ഇങ്ങനൊരു സിനിമയിലൂടെ അടയാളപ്പെടുത്തിയതിന്.

©bhadran praveen sekhar

പുതുമയുള്ള 'പടക്കളം' !!

വിജയ നഗര സാമ്രാജ്യ കാലത്ത് നേരം പോക്കിന് വേണ്ടി നിർമ്മിച്ച പകിട കളി പിന്നീട് അപകടം പിടിച്ച കളിയായി മാറിയതും, ആ പകിട പിന്നീട് തിരുവിതാംകൂർ രാജാവിന്റെ കയ്യിലേക്ക് എത്തിപ്പെട്ടതിന് പിന്നിലെ ഐതിഹ്യവുമൊക്കെ ഇന്ദ്രജിത്തിന്റെ വോയ്‌സ് ഓവറിൽ കേൾപ്പിച്ചു കൊണ്ടാണ് സിനിമയുടെ ടൈറ്റിലുകൾ തെളിയുന്നത്. ചരിത്രവും ഐതിഹ്യവുമൊക്കെ കൂടി കുഴഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ഈ കഥക്ക് ശേഷം സിനിമ നമ്മളെ നേരെ കൊണ്ട് പോകുന്നത് കാർത്തിക തിരുനാൾ എൻജിനീയറിങ് കോളേജ് ക്യാമ്പസിലേക്കാണ്.

ആദ്യം പറഞ്ഞു വച്ച ഫാന്റസി കഥയിലെ പകിട കളിയെ വർത്തമാനകാലത്തെ ഈ കോളേജ് ക്യാമ്പസിലെ ചില വിചിത്ര സംഭവവികാസങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി കൊണ്ടുള്ള രസകരമായ അവതരണമാണ് പിന്നീടുള്ള സിനിമയെ എൻഗേജിങ് ആക്കുന്നത്.

പുതുമയുള്ള ഒരു ഫാന്റസി കഥയെ ആദ്യാവസാനം വരെ രസകരമാക്കി പറഞ്ഞവതരിപ്പിച്ച സംവിധാന മികവ്.

ലോജിക്കൊന്നും നോക്കാൻ സമയം തരാതെ എല്ലാം മറന്ന് നമ്മളെ ചിരിപ്പിക്കാൻ സാധിച്ചിടത്താണ് മനു സ്വരാജ് എന്ന സംവിധായകനു കൈയ്യടി കൊടുക്കേണ്ടത്.

പരകായ പ്രവേശത്തെ പ്രമേയവത്ക്കരിച്ച മുൻകാല സിനിമകളോടൊന്നും സാമ്യത അനുഭവപ്പെടുത്താത്ത വേറിട്ട അവതരണം ശ്രദ്ധേയമായി തോന്നി.

ഒരേ സമയം മൂന്ന് പേരുടെ കഥാപാത്രങ്ങൾ പരസ്പ്പരം വച്ച് മാറുന്ന സീനൊക്കെ കൈയ്യൊതുക്കത്തോടെ അവതരിപ്പിച്ചു പ്രതിഫലിപ്പിക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഷറഫുദ്ധീൻ - സുരാജ് വെഞ്ഞാറമൂട് - സന്ദീപ് പ്രദീപ് .. മൂന്ന് പേരും തങ്ങളുടെ കഥാപാത്രങ്ങളെ 'രണ്ടു' വിധത്തിൽ ഗംഭീരമാക്കി.

താരതമ്യേന കൂട്ടത്തിൽ ജൂനിയർ ആയിട്ടും വ്യത്യസ്ത മാനറിസം കൊണ്ട് പ്രകടനത്തിൽ സൂക്ഷ്മത പുലർത്തിയ സന്ദീപ് പ്രദീപിന്റെ കഥാപാത്ര പ്രകടനത്തെ പറ്റി പ്രത്യേകം പറയേണ്ടി വരുന്നു.

മലയാള സിനിമയിൽ അധികം പരീക്ഷിച്ചു കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരു ഫാന്റസി കോമഡി എന്റർടൈനർ എന്ന നിലക്ക് 'പടക്കളം' പുതുമയുള്ള ആസ്വാദനം സമ്മാനിച്ചു.

©bhadran praveen sekhar